ഏഷ്യാ കപ്പ്: കൈകൊടുക്കാൻ വിസമ്മതിക്കുന്നത് എങ്ങനെ പ്രതിഷേധമായി മാറുന്നു? മനഃശാസ്ത്രം പറയുന്ന 5 കാരണങ്ങൾ ഇതാ
ADVERTISEMENT
● സാമൂഹികമായ ഒറ്റപ്പെടുത്തലിൻ്റെ സൂചനയാകാം.
● വ്യക്തിപരമായ അതിരുകൾ സ്ഥാപിക്കുന്നതായും വിലയിരുത്തുന്നു.
● ധാർമ്മികമായ വിയോജിപ്പുകളുടെ പ്രതീകമാണിത്.
● വാക്കുകളേക്കാൾ ശക്തമായ സന്ദേശം കൈമാറുന്നു.
(KVARTHA) ഏഷ്യാ കപ്പ് 2025-ലെ ഗ്രൂപ്പ് എ മത്സരത്തിൽ ചിരവൈരികളായ ഇന്ത്യയും പാകിസ്ഥാനും തമ്മിലുള്ള പോരാട്ടം അവസാനിച്ചത് മൈതാനത്തെ ആവേശത്തിനപ്പുറം പുതിയൊരു വിവാദത്തിന് തിരികൊളുത്തിക്കൊണ്ടാണ്. വാശിയേറിയ മത്സരത്തിൽ ഇന്ത്യൻ താരങ്ങൾ ഹസ്തദാനം നൽകാൻ തയ്യാറായില്ല. ഈ നീക്കത്തിനെതിരെ പാകിസ്ഥാൻ ക്രിക്കറ്റ് ബോർഡ് ഔദ്യോഗികമായി ഏഷ്യൻ ക്രിക്കറ്റ് കൗൺസിലിന് (എ.സി.സി) പരാതി നൽകിയിരിക്കുകയാണ്.
കൈകൊടുക്കുക എന്നത് നമ്മുടെ ദൈനംദിന ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും സാധാരണമായ ആംഗ്യങ്ങളിൽ ഒന്നാണ്. സൗഹൃദത്തിന്റെയും ആദരവിന്റെയും വിശ്വാസത്തിന്റെയും പ്രതീകമായി ഇത് നൂറ്റാണ്ടുകളായി നിലനിൽക്കുന്നു. എന്നാൽ, ഈ സാധാരണമായ ആംഗ്യം നിരസിക്കപ്പെടുമ്പോൾ, അത് ഒരു വലിയ പ്രഹരമായി മാറുന്നു.
ഒരു വ്യക്തി കൈകൊടുക്കാൻ വിസമ്മതിക്കുമ്പോൾ, അത് കേവലം ഒരു ശാരീരിക അകലം പാലിക്കലല്ല; അതിനപ്പുറം ശക്തമായ ഒരു മാനസികവും സാമൂഹികവുമായ പ്രഖ്യാപനം അതിൽ ഒളിഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട്. ഇത് പ്രതിഷേധത്തിന്റെ ഒരു രൂപമായി മാറുമ്പോൾ, വാക്കുകളില്ലാതെ തന്നെ അത് വലിയൊരു സന്ദേശം കൈമാറുന്നു.
കൈകൊടുക്കാതിരിക്കുന്നത് എങ്ങനെയാണ് ഒരു പ്രതിഷേധമായി മാറുന്നതെന്നും അതിന് പിന്നിലെ മനഃശാസ്ത്രപരമായ കാരണങ്ങൾ എന്തെല്ലാമാണെന്നും നമുക്ക് പരിശോധിക്കാം.
1. അധികാരം സ്ഥാപിക്കാനുള്ള ശ്രമം:
ഒരു സാമൂഹിക സാഹചര്യത്തിൽ, കൈകൊടുക്കുക എന്നത് തുല്യതയുടെയും പരസ്പര ബഹുമാനത്തിന്റെയും സൂചനയാണ്. എന്നാൽ ഒരാൾ കൈകൊടുക്കാൻ വിസമ്മതിക്കുമ്പോൾ, അത് സംഭാഷണത്തിൽ തനിക്കാണ് മേൽക്കൈ എന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഇത് മനഃശാസ്ത്രപരമായി ഒരുതരം അധികാര പ്രയോഗമാണ്. ‘നിങ്ങളുടെ ആദരം എനിക്ക് ആവശ്യമില്ല’ എന്നോ ‘നിങ്ങളോട് എനിക്ക് തുല്യത തോന്നുന്നില്ല’ എന്നോ ഉള്ള ഒരു നിശ്ശബ്ദ പ്രഖ്യാപനമായി ഇതിനെ കണക്കാക്കാം.
ഇത് വ്യക്തിപരമായ ബന്ധങ്ങളിൽ മാത്രമല്ല, രാഷ്ട്രീയ, സാമൂഹിക സാഹചര്യങ്ങളിലും വളരെ പ്രസക്തമാണ്. കൈകൊടുക്കാത്തതിലൂടെ, ഒരു വ്യക്തി എതിരാളിയെ താഴ്ത്തിക്കെട്ടാനും തങ്ങളുടെ ആധിപത്യം സ്ഥാപിക്കാനും ശ്രമിക്കുന്നു.
2. അവഗണനയും അടിച്ചമർത്തലും:
സ്പർശം എന്നത് മനുഷ്യന്റെ അടിസ്ഥാനപരമായ ആവശ്യങ്ങളിൽ ഒന്നാണ്. സ്നേഹം, അംഗീകാരം, സുരക്ഷിതത്വം എന്നിവയെല്ലാം സ്പർശത്തിലൂടെയാണ് പലപ്പോഴും നാം അറിയുന്നത്. എന്നാൽ ഒരാൾ മനപ്പൂർവ്വം നമ്മളിൽ നിന്ന് സ്പർശം ഒഴിവാക്കുമ്പോൾ, അത് ആഴത്തിൽ മുറിവേൽപ്പിക്കാൻ ശേഷിയുള്ള ഒരുതരം അവഗണനയായി മാറുന്നു.
മനഃശാസ്ത്രപരമായി ഇത് ഒരുതരം സാമൂഹിക തിരസ്കരണമാണ്. വ്യക്തിപരമായ ബന്ധങ്ങളിലോ പൊതുരംഗത്തോ ഇത്തരത്തിലുള്ള ഒരു പ്രവൃത്തി ഉണ്ടാകുമ്പോൾ, അത് എതിർഭാഗത്തുള്ള വ്യക്തിക്ക് മാനസികമായ ഒരു ആഘാതമായി മാറുന്നു. ‘നിങ്ങൾ അത്രയൊന്നും പരിഗണന അർഹിക്കുന്നില്ല’ എന്ന ശക്തമായ സന്ദേശം ഇതിലൂടെ കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടുന്നു.
3. വ്യക്തിപരമായ അതിരുകൾ സ്ഥാപിക്കൽ:
ചിലപ്പോൾ, കൈകൊടുക്കാതിരിക്കുന്നത് ഒരു പ്രതിഷേധത്തേക്കാൾ ഉപരി, വ്യക്തിപരമായ അതിരുകൾ സ്ഥാപിക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമാണ്. ഒരു വ്യക്തിക്ക് മറ്റുള്ളവരുമായി ഇടപെടാൻ താൽപര്യമില്ലാത്ത ഒരു സാഹചര്യത്തിൽ, കൈകൊടുക്കാതിരിക്കുന്നത് ആ അകലം നിലനിർത്താനുള്ള ഒരു മാർഗമാണ്. സാമൂഹികമായ ഇടപെഴകലിനുള്ള ഒരു ക്ഷണത്തെ നിരസിക്കുന്നതിലൂടെ, ‘നിങ്ങൾ എന്റെ വ്യക്തിപരമായ ഇടത്തിലേക്ക് കടന്നുവരേണ്ടതില്ല’ എന്ന ഒരു സന്ദേശം നൽകുന്നു.
ഇത് പലപ്പോഴും ഒരുതരം പ്രതിരോധമായിട്ടാണ് മനഃശാസ്ത്രജ്ഞർ കാണുന്നത്. ഇത് ഒരു വ്യക്തിയുടെ സ്വകാര്യതയെയും ഇഷ്ടങ്ങളെയും മാനിക്കുന്നതിന് വേണ്ടിയുള്ള ഒരു അഭ്യർത്ഥന കൂടിയാകാം.
4. ധാർമ്മികമായ വിയോജിപ്പ്:
ഏറ്റവും ശക്തമായ പ്രതിഷേധ രൂപങ്ങളിലൊന്നാണിത്. ഒരു വ്യക്തിയുടെ രാഷ്ട്രീയ നിലപാടുകളോ, ധാർമ്മിക ബോധ്യങ്ങളോ, മതപരമായ കാഴ്ചപ്പാടുകളോ കൈകൊടുക്കാതിരിക്കാൻ കാരണമാകാം. ഒരു പൊതുപ്രവർത്തകനോട് കൈകൊടുക്കാത്തതിലൂടെ, അവരുടെ നയങ്ങളോടുള്ള ശക്തമായ വിയോജിപ്പ് പ്രകടിപ്പിക്കാൻ സാധിക്കുന്നു.
അതുപോലെ, ചില മതവിശ്വാസങ്ങൾ അനുസരിച്ച് എതിർലിംഗത്തിലുള്ളവരുമായി ശാരീരിക സമ്പർക്കം ഒഴിവാക്കുന്നു. ഇവിടെ, കൈകൊടുക്കാതിരിക്കുന്നത് ഒരു വ്യക്തിയുടെ മൂല്യങ്ങളെയും വിശ്വാസങ്ങളെയും ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു പ്രതീകാത്മക പ്രവൃത്തിയാണ്. ഇത് വാക്കുകളേക്കാൾ ശക്തമായി നിലപാടുകൾ വ്യക്തമാക്കുന്നു.
5. നിസ്സഹകരണവും ഒറ്റപ്പെടുത്തലും:
ഒരു സമൂഹത്തിൽ ഒരാളെ ഒറ്റപ്പെടുത്തുന്നതിനുള്ള ഒരു മാർഗ്ഗം കൂടിയാണ് കൈകൊടുക്കാതിരിക്കൽ. ഒരാൾ മറ്റൊരാളുമായി കൈകൊടുക്കാൻ വിസമ്മതിക്കുമ്പോൾ, അത് ആ വ്യക്തിയോടുള്ള പൊതുവായ നിസ്സഹകരണത്തിന്റെയും ഒറ്റപ്പെടുത്തലിന്റെയും സൂചന നൽകുന്നു. ഗ്രൂപ്പ് ഡൈനാമിക്സിലെ ഒരു പ്രധാന ഘടകമാണിത്.
ഒരു സംഘം ഒറ്റക്കെട്ടായി ഒരു വ്യക്തിയെ അവഗണിക്കുമ്പോൾ, അത് ആ വ്യക്തിക്ക് വലിയ മാനസിക സമ്മർദ്ദം നൽകും. ഈ നിസ്സഹകരണത്തിലൂടെ, ആ വ്യക്തിയെ സാമൂഹികമായ ഒരു പദവിയിൽ നിന്ന് ഒഴിവാക്കുന്നു. ഇത് പ്രതിഷേധത്തിന്റെ ഏറ്റവും മൂർച്ചയേറിയ രൂപങ്ങളിലൊന്നാണ്.
നിശ്ശബ്ദമായ ഒരു വിപ്ലവം
കൈകൊടുക്കുക എന്നത് ഒരു സാധാരണ ആംഗ്യമായിരിക്കാം, പക്ഷേ അത് നിരസിക്കപ്പെടുമ്പോൾ, അത് ഒരു രാഷ്ട്രീയ പ്രസ്താവനയായോ, സാമൂഹിക പ്രതിഷേധമായോ, വ്യക്തിപരമായ നിലപാടായോ മാറുന്നു. ഈ നിശ്ശബ്ദമായ പ്രവൃത്തിക്ക് വാക്കുകളേക്കാൾ ശക്തമായി ഒരു സന്ദേശം കൈമാറാൻ കഴിയും. ഇത് മനുഷ്യ ബന്ധങ്ങളുടെയും അധികാര ഘടനകളുടെയും സങ്കീർണ്ണമായ മനഃശാസ്ത്രപരമായ ഉൾക്കാഴ്ചകൾ വെളിപ്പെടുത്തുന്നു.
ഹസ്തദാനം നിരസിക്കുന്നത് പ്രതിഷേധമാണോ? ഈ വാർത്തയെക്കുറിച്ചുള്ള നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം കമന്റ് ചെയ്യൂ.
Article Summary: Psychological analysis of handshake refusal as a form of protest.
#HandshakeRefusal #Psychology #Protest #Cricket #IndiaPakistan #AsiaCup
