എങ്ങനെയാണ് ഇന്ത്യക്ക് സിന്ധ് നഷ്ടമായത്? അതിർത്തികൾ വീണ്ടും മാറുമോ? രാജ്നാഥ് സിങ് പറഞ്ഞതിന് പിന്നിൽ!
ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT
ADVERTISEMENT
● ഇന്ത്യൻ ദേശീയഗാനത്തിൽ പോലും 'പഞ്ചാബ്, സിന്ധ്' എന്ന് സിന്ധിനെ പരാമർശിക്കുന്നുണ്ട്.
● 1947-ലെ വിഭജനമാണ് സിന്ധ് ഇന്ത്യയ്ക്ക് നഷ്ടപ്പെടാൻ കാരണം.
● സിന്ധ് നിയമസഭ പാകിസ്ഥാനിൽ ചേരുന്നതിന് അനുകൂലമായി വോട്ട് ചെയ്തു.
● വിഭജനശേഷം ലക്ഷക്കണക്കിന് സിന്ധി ഹിന്ദുക്കൾ ഇന്ത്യയിലേക്ക് പലായനം ചെയ്തു.
● 1936-ൽ സിന്ധ് ബോംബെ പ്രസിഡൻസിയിൽ നിന്ന് പ്രത്യേക പ്രവിശ്യയായി മാറി.
(KVARTHA) ഇന്ത്യയുടെ പ്രതിരോധ മന്ത്രി രാജ്നാഥ് സിംഗ് സിന്ധി സമൂഹത്തിന്റെ ഒരു പരിപാടിയിൽ നടത്തിയ പ്രസ്താവന ഇന്ത്യയുടെ ചരിത്രപരവും സാംസ്കാരികവുമായ ഭൂപടത്തിൽ വലിയ ചലനങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുകയാണ്. ‘ഭൗമരാഷ്ട്രീയ അതിർത്തികൾ ശാശ്വതമല്ല, സിന്ധ് വീണ്ടും ഇന്ത്യയുടെ ഭാഗമായേക്കാം’ എന്നായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകൾ. സിന്ധ് ഇന്ന് പാകിസ്ഥാന്റെ ഭാഗമായിരിക്കാം, പക്ഷേ സാംസ്കാരികമായി അത് എന്നും ഇന്ത്യയുടെ അവിഭാജ്യ ഘടകമായി നിലനിൽക്കുമെന്നും അദ്ദേഹം ഊന്നിപ്പറഞ്ഞു.
പുരാതന സിന്ധു നദീതട സംസ്കാരത്തിന്റെ ഈറ്റില്ലമായ സിന്ധ്, ഇന്ത്യയുടെ നാഗരിക പൈതൃകത്തിന്റെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട അധ്യായങ്ങളിൽ ഒന്നാണ്. മൊഹെൻജൊദാരോ, ഹാരപ്പ തുടങ്ങിയ നഗരങ്ങൾ ഈ പ്രദേശത്താണ് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. നമ്മുടെ ദേശീയഗാനത്തിൽ പോലും 'പഞ്ചാബ്, സിന്ധ്, ഗുജറാത്ത്, മറാഠ' എന്ന് സിന്ധിനെ അഭിമാനത്തോടെ പരാമർശിക്കുന്നത്, ഈ ഭൂപ്രദേശത്തിന് ഇന്ത്യയുമായുള്ള അഭേദ്യമായ വൈകാരിക ബന്ധത്തെയാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. സിന്ധി സമൂഹം സിന്ധു നദിയെ പരിശുദ്ധമായി കണക്കാക്കുന്നു. ഈ ബന്ധം, ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ വേർതിരിവുകൾക്കപ്പുറം ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളുടെ പാരമ്പര്യം പേറുന്നതാണ്.
സിന്ധ്: ചരിത്രത്തിന്റെ കവാടം
ഇന്നത്തെ പാകിസ്ഥാനിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന സിന്ധ് പ്രദേശം, ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായും സാംസ്കാരികപരമായും ഇന്ത്യയുടെ ചരിത്രവുമായി അഭേദ്യമായി ബന്ധപ്പെട്ട് കിടക്കുന്നു. സിന്ധു നദിയുടെ പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്ന ഈ പ്രദേശം ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും പുരാതനമായ നാഗരികതകളിലൊന്നായ സിന്ധു നദീതട സംസ്കാരത്തിൻ്റെ (ഹാരപ്പൻ സംസ്കാരം) ഈറ്റില്ലമാണ്. മോഹൻജൊ ദാരോ, കോട്ട് ഡിജി തുടങ്ങിയ പുരാതന നഗരങ്ങളുടെ ശേഷിപ്പുകൾ സിന്ധിലെ മണ്ണിൽ ഇന്നും കാണാം.
ചരിത്രാതീത കാലം മുതൽ ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലേക്കുള്ള പ്രവേശന കവാടമായി ഈ പ്രദേശം നിലകൊണ്ടു. പേർഷ്യക്കാർ, ഗ്രീക്കുകാർ, അറബികൾ, മുഗളന്മാർ, ഒടുവിൽ ബ്രിട്ടീഷുകാർ എന്നിങ്ങനെ വിവിധ ശക്തികൾ സിന്ധ് ഭരിച്ചു. സിന്ധ് പ്രദേശത്തെ ജനങ്ങൾ സംസാരിക്കുന്ന സിന്ധി ഭാഷയും അതിൻ്റെ തനതായ സംസ്കാരവും ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളുടെ പൈതൃകം പേറുന്നവയാണ്.
കാലങ്ങളോളം ഇത് ബോംബെ പ്രവിശ്യയുടെ ഭാഗമായി ബ്രിട്ടീഷ് ഇന്ത്യയിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു. സിന്ധിലെ ഹിന്ദുക്കളും മുസ്ലിമുകളും നൂറ്റാണ്ടുകളായി പരസ്പര സൗഹാർദ്ദത്തോടെ കഴിഞ്ഞിരുന്ന ഒരു സാംസ്കാരിക ഭൂമികയായിരുന്നു.
ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണത്തിൻ്റെ കീഴിൽ സിന്ധ്
1843-ൽ ബ്രിട്ടീഷ് സൈന്യം സിന്ധ് കീഴടക്കുകയും ബോംബെ പ്രസിഡൻസിയുടെ ഭാഗമായി ഇതിനെ ഭരണപരമായി ലയിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.
സിന്ധിലെ ജനങ്ങൾ തങ്ങളുടേതായ ഒരു പ്രവിശ്യക്കായി നിരന്തരം മുറവിളി കൂട്ടിയിരുന്നു. ഇതിന്റെ ഫലമായി, 1936 ഏപ്രിൽ ഒന്നിന് സിന്ധ് ഒരു പ്രത്യേക പ്രവിശ്യയായി പ്രഖ്യാപിക്കപ്പെട്ടു. ഇത് സിന്ധിലെ ജനങ്ങൾക്ക് വലിയ ആശ്വാസമായിരുന്നുവെങ്കിലും, ഇത് ഭാരതത്തിന്റെ അഖണ്ഡതയിൽ ഭാവിയിൽ ഒരു വിള്ളൽ വീഴ്ത്തുന്നതിലേക്ക് നയിച്ചു. സിന്ധിൻ്റെ തലസ്ഥാനമായി കറാച്ചി നഗരം മാറി.
ഈ കാലയളവിൽ സിന്ധിലെ രാഷ്ട്രീയ രംഗം മുസ്ലിം ലീഗിന്റെ സ്വാധീനത്തിലായി. ഹിന്ദുക്കളും മുസ്ലിമുകളും തമ്മിൽ ജനസംഖ്യയിൽ വലിയ വ്യത്യാസമുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും, സിന്ധിലെ ഹിന്ദുക്കൾ പ്രബലമായ സാമ്പത്തിക ശക്തികളായിരുന്നു. ഈ രാഷ്ട്രീയ സാഹചര്യങ്ങളാണ് സിന്ധ് ഇന്ത്യയ്ക്ക് നഷ്ടമാകുന്നതിലേക്ക് വഴിയൊരുക്കിയത്.
സിന്ധ് ഇന്ത്യയ്ക്ക് നഷ്ടമായതിന് പിന്നിൽ
ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഖണ്ഡം ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണത്തിൽ നിന്ന് സ്വാതന്ത്ര്യം നേടുന്നതിൻ്റെ മുന്നോടിയായി നടന്ന രാഷ്ട്രീയ നീക്കങ്ങളാണ് സിന്ധിൻ്റെ വിഭജനത്തിലേക്ക് നയിച്ചത്. 1947-ൽ ഇന്ത്യയെ മതത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ വിഭജിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചപ്പോൾ, മുസ്ലിം ഭൂരിപക്ഷമുള്ള പ്രദേശങ്ങൾ പാകിസ്ഥാൻ്റെ ഭാഗമാവുകയും അല്ലാത്തവ ഇന്ത്യയുടെ ഭാഗമാവുകയും ചെയ്തു. സിന്ധ് പ്രവിശ്യയിൽ മുസ്ലിങ്ങളായിരുന്നു ഭൂരിപക്ഷം.
വിഭജനത്തിന് മുന്നോടിയായി, സിന്ധിൻ്റെ ഭാവി നിർണയിക്കുന്നതിനായി സിന്ധ് നിയമസഭയിൽ ഒരു നിർണ്ണായക വോട്ടെടുപ്പ് നടന്നു. മുസ്ലിം ലീഗിൻ്റെ രാഷ്ട്രീയ സ്വാധീനം വളരെ വലുതായിരുന്നതിനാൽ, സിന്ധ് പാകിസ്ഥാനിൽ ചേരുന്നതിന് അനുകൂലമായി നിയമസഭ വോട്ട് ചെയ്തു. 1947 ഓഗസ്റ്റ് 14-ന് പാകിസ്ഥാൻ സ്വതന്ത്രമായപ്പോൾ, സിന്ധ് പ്രവിശ്യ അതിൻ്റെ ഭാഗമായി.
വിഭജനാനന്തരം ലക്ഷക്കണക്കിന് സിന്ധി ഹിന്ദുക്കൾ തങ്ങളുടെ ജന്മനാട് ഉപേക്ഷിച്ച് ഇന്ത്യയിലേക്ക് പലായനം ചെയ്യേണ്ടിവന്നു. ഗുജറാത്ത്, മഹാരാഷ്ട്ര, രാജസ്ഥാൻ തുടങ്ങിയ ഇന്ത്യൻ സംസ്ഥാനങ്ങളിലാണ് അവർ പ്രധാനമായും അഭയം തേടിയത്. ചരിത്രപരമായും സാംസ്കാരികപരമായും ഇന്ത്യയുടെ അവിഭാജ്യ ഘടകമായിരുന്ന സിന്ധ്, അങ്ങനെ വിഭജനത്തിന്റെ കയ്പേറിയ ഓർമ്മയായി ഭാരതത്തിന്റെ കൈകളിൽ നിന്ന് എന്നെന്നേക്കുമായി നഷ്ടപ്പെട്ടു.
സിന്ധു നദീതട സംസ്കാരത്തിന്റെ പൈതൃകം ഇന്ന് പാകിസ്ഥാൻ അവകാശപ്പെടുമ്പോൾ, സിന്ധിന്റെ നഷ്ടം ഇന്ത്യൻ ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ മുറിപ്പാടുകളിലൊന്നായി അവശേഷിക്കുന്നു.
രാജ്നാഥ് സിംഗിന്റെ പ്രസ്താവനയെക്കുറിച്ചും സിന്ധിന്റെ ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ചുമുള്ള ഈ ലേഖനം ഷെയർ ചെയ്യൂ. നിങ്ങളുടെ അഭിപ്രായം കമൻ്റ് ചെയ്യുക.
Article Summary: Rajnath Singh suggests Sindh may return to India, emphasizing its cultural connection, and the article reviews the history of Sindh's 1947 loss.
#RajnathSingh #Sindh #IndiaPakistan #History #Geopolitics #IndusValley
