തീപ്പിടുത്തങ്ങളിൽ  പൊള്ളലേൽക്കുന്നതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ മരണങ്ങൾ ശ്വാസംമുട്ടി സംഭവിക്കുന്നത് എന്തുകൊണ്ട്? അറിയണം ഇക്കാര്യങ്ങൾ

(KVARTHA) ഗോവയിലെ നൈറ്റ്‌ക്ലബ്ബിൽ ഉണ്ടായ തീപിടിത്തമായാലും, ഇന്തോനേഷ്യയിലെ വ്യാവസായിക അപകടമായാലും, ഹോങ്കോങ്ങിലെ ഉയരമുള്ള കെട്ടിട സമുച്ചയങ്ങളിലെ ദുരന്തമായാലും, അഗ്നിബാധയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വാർത്തകൾ കേൾക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ മനസ്സിൽ ആദ്യം എത്തുന്നത് തീജ്വാലകളും പൊള്ളലേറ്റ ചിത്രങ്ങളുമാണ്. 

എന്നാൽ, ദുരന്തങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ കണക്കുകൾ പരിശോധിക്കുമ്പോൾ, പൊള്ളലേറ്റു മരിക്കുന്നവരേക്കാൾ കൂടുതൽ പേർക്ക് ജീവൻ നഷ്ടമാവുന്നത് പുക ശ്വസിച്ച് ശ്വാസംമുട്ടിയാണ് എന്ന ഞെട്ടിക്കുന്ന സത്യം നമുക്ക് മുന്നിൽ വരുന്നു. എന്തുകൊണ്ടാണ് ഈ പുക ഇത്രയധികം മാരകമാകുന്നത്? നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ ഈ വിഷപ്പുക എങ്ങനെയെല്ലാം വിനാശകരമായ സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നു? ഈ ഗുരുതരമായ ഭീഷണിയെ നമുക്ക് എങ്ങനെ ഒരു പരിധി വരെ പ്രതിരോധിക്കാൻ സാധിക്കും? 

മനുഷ്യന്റെ പരിണാമത്തിലെ ഒരു നിർണ്ണായക വഴിത്തിരിവായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്ന അഗ്നി കണ്ടുപിടുത്തം, അതിന്റെ ഈ പുരാതനമായ ഭീഷണി ഇന്നും നിലനിർത്തുന്നു.

തീയുടെ പിന്നിലെ രസതന്ത്രം:

അഗ്നിബാധ സംഭവിക്കുന്നതിന് മൂന്ന് പ്രധാന ഘടകങ്ങൾ ആവശ്യമാണ്: കത്താനുതകുന്ന ഇന്ധനം, കത്തിക്കാൻ ആവശ്യമായ താപം, കത്തുന്നത് നിലനിർത്താൻ സഹായിക്കുന്ന ഓക്സിഡൈസർ അഥവാ ഓക്സിജൻ. ഇതിനെ ഫയർ ട്രയാങ്കിൾ എന്നും പറയുന്നു. കടലാസ്, എണ്ണ, മരം, വാതകങ്ങൾ, തുണികൾ, പ്ലാസ്റ്റിക്, റബ്ബർ തുടങ്ങിയ വസ്തുക്കളെല്ലാം ഈ ഇന്ധനങ്ങളാകാം. 

ഒരു തീപിടിത്തം ഉണ്ടായാൽ, ഈ മൂന്ന് ഘടകങ്ങളും ചേർന്നുള്ള ഒരു തുടർച്ചയായ രാസപ്രവർത്തനമാണ് നടക്കുന്നത്. അതായത്, ഒരു ചെറിയ തീപ്പൊരി ഒരു ശൃംഖലാ പ്രതികരണത്തിന് കാരണമാകുന്നു. ഒരു സ്ഥലത്ത് എത്രത്തോളം ഈർപ്പം ഉണ്ട്, കത്തുന്ന വസ്തുക്കളുടെ അളവും വലുപ്പവും എത്രയാണ് എന്നതിനെ ആശ്രയിച്ചാണ് തീയുടെ വ്യാപനത്തിന്റെ വേഗതയും താപനിലയുടെ വർദ്ധനവും.

കത്തുന്ന വസ്തുക്കളിൽ നിന്ന് പുറത്തുവരുന്ന നീരാവി പോലും കത്താൻ കഴിവുള്ളവയാണ്. താപം വർദ്ധിക്കുന്നതിനനുസരിച്ച് ഈ നീരാവിയുടെ അളവ് കൂടുകയും, വസ്തുക്കൾ കൂടുതൽ വേഗത്തിൽ ചൂടാകുകയും, തൽഫലമായി തീ അതിവേഗം പടരുകയും ചെയ്യുന്നു. ഉയർന്ന താപനിലയിൽ ദ്രാവകങ്ങളും വാതകങ്ങളും ലോഹങ്ങളും വികസിക്കുകയും, ഇത് പലപ്പോഴും സ്ഫോടനങ്ങളിലേക്ക് നയിക്കുകയും ചെയ്യാം. 

സാധാരണയായി നമ്മുടെ ചുറ്റുമുള്ള വായുവിൽ ഏകദേശം 21% ഓക്സിജൻ ഉണ്ട്, എന്നാൽ മിക്ക തീപിടിത്തങ്ങൾക്കും 16% ഓക്സിജൻ പോലും മതിയാകും. ജ്വലന പ്രക്രിയയിൽ ഓക്സിജൻ ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നതിനാൽ, തീപിടിത്തം ഉണ്ടാകുന്ന സ്ഥലത്ത് ഓക്സിജന്റെ അളവ് ക്രമാതീതമായി കുറയുകയും, ഇത് അവിടെ അകപ്പെട്ടുപോയ മനുഷ്യരെ ഗുരുതരമായി ബാധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

പുകയുടെയും ഓക്സിജൻ കുറവിന്റെയും സ്വാധീനം: 

പുകയും ഓക്സിജന്റെ കുറവും ഒരുമിച്ച് ചേരുമ്പോൾ ശ്വാസംമുട്ടൽ ഉണ്ടാക്കുന്നു. ഡോക്ടർമാരുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, തീവ്രമായ പുക ശരീരത്തിനുള്ളിലേക്ക് കടക്കുമ്പോൾ, അത് മൂക്കിലൂടെ തൊണ്ടയിലേക്കും, അവിടെ നിന്ന് ശ്വാസനാളങ്ങളിലേക്കും, തുടർന്ന് ശ്വാസകോശത്തിലെ ബ്രോങ്കിയൽ ട്യൂബുകളിലേക്കും ഏറ്റവും ഒടുവിൽ എയർ സഞ്ചികളായ ആൽവിയോളികളിലേക്കും എത്തുന്നു. 

ഈ യാത്രയിൽ, മുഴുവൻ ശ്വസനവ്യവസ്ഥയും അതിയായി വീർക്കുകയും, തൽഫലമായി ഒരുതരം ദ്രാവകം അടിഞ്ഞ് ആൽവിയോളികൾ നിറയുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇത് ആൽവിയോളികളെ പൂർണമായും അടയ്ക്കുകയും, ഓക്സിജൻ രക്തത്തിലേക്ക് എത്തിക്കുന്ന പ്രക്രിയ പൂർണമായും നിലയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഈ അവസ്ഥയെ റെസ്പിറേറ്ററി ഫെയില്യൂർ എന്ന് വിളിക്കുന്നു, ഈ ഘട്ടത്തിൽ വ്യക്തിക്ക് മരണം സംഭവിക്കാം.

ഇതിനുപുറമെ, ഓക്സിജന്റെ അളവ് കുറയുമ്പോൾ, ശരീരത്തിലെ രക്തത്തിന്റെ അമ്ലത കൂടുന്നു. ഇത് വ്യക്തിയെ ഷോക്കിലേക്ക്  നയിക്കുകയും രക്തസമ്മർദ്ദം പൂർണമായും താഴുകയും ചെയ്യും. തീയുടെ ചൂട് ഹൃദയത്തെയും തകരാറിലാക്കുകയും, തൽഫലമായി ഹൃദയം നിലയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നതും മരണത്തിന് കാരണമാകുന്നു. 

വിഷവാതകങ്ങൾ: 

തീപിടിത്തങ്ങളിൽ വസ്തുക്കൾ കത്തുമ്പോൾ പുറത്തുവരുന്ന ഏറ്റവും മാരകമായ വിഷവാതകങ്ങളാണ് കാർബൺ മോണോക്സൈഡും ഹൈഡ്രജൻ സയനൈഡും.

● കാർബൺ മോണോക്സൈഡ് (CO): ഇത് ശ്വാസത്തിലൂടെ ശ്വാസകോശത്തിൽ എത്തി രക്തത്തിൽ കലരുമ്പോൾ, രക്തത്തിലെ ഹീമോഗ്ലോബിനുമായി ചേർന്ന് കാർബോക്‌സിഹീമോഗ്ലോബിൻ ഉണ്ടാക്കുന്നു. സാധാരണയായി ഓക്സിജനെ ശരീരത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിലേക്ക് എത്തിക്കേണ്ടത് ഹീമോഗ്ലോബിനാണ്. 

എന്നാൽ, കാർബൺ മോണോക്സൈഡിന് ഓക്സിജനേക്കാൾ 200 മടങ്ങ് അധികം ഹീമോഗ്ലോബിനുമായി ചേരാനുള്ള കഴിവുണ്ട്. ഇതുമൂലം ഹൃദയത്തിനും തലച്ചോറിനും ആവശ്യമായ ഓക്സിജൻ ലഭിക്കാതെ വരികയും, ഓക്സിജന്റെ അതിതീവ്രമായ കുറവ് കാരണം വ്യക്തിയുടെ മരണം സംഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

● ഹൈഡ്രജൻ സയനൈഡ് (HCN): തീപിടിത്തമുള്ള സ്ഥലത്ത് പ്ലാസ്റ്റിക്, ഫോം മെത്തകൾ, സിന്തറ്റിക് വസ്തുക്കൾ തുടങ്ങിയവ കത്തുമ്പോൾ ഈ വിഷവാതകം ഉത്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. ഹൈഡ്രജൻ സയനൈഡ് രക്തത്തിലൂടെ ശരീരകോശങ്ങളിൽ പ്രവേശിച്ച്, കോശങ്ങൾക്ക് ഓക്സിജൻ സ്വീകരിക്കാനുള്ള കഴിവിനെ തടയുന്നു. ഇത് കോശങ്ങൾ ശ്വാസംമുട്ടി മരിക്കുന്നതിന് കാരണമാവുകയും, രക്തത്തിൽ ഓക്സിജൻ ഉണ്ടായിരുന്നാൽ പോലും കോശങ്ങൾക്ക് അതിനെ ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയാതെ വ്യക്തിയുടെ മരണം സംഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഓക്സിജന്റെ കുറവ് മനുഷ്യശരീരത്തിൽ ആശയക്കുഴപ്പം, തലവേദന, തലകറക്കം, ബോധക്ഷയം തുടങ്ങിയ പ്രശ്നങ്ങൾക്കും വഴിവെക്കുന്നു.

രക്ഷ നേടാനുള്ള മാർഗങ്ങൾ:

തീപിടിത്തത്തിൽ അകപ്പെട്ടാൽ, പുകയിൽ നിന്ന് സ്വയം രക്ഷിക്കാൻ ചില കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യാവുന്നതാണ്. ഏറ്റവും പ്രധാനമായി, ഒരു കെട്ടിടത്തിൽ പ്രവേശിക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഫയർ എക്സിറ്റ് അഥവാ അഗ്നിബാധയുണ്ടായാൽ രക്ഷപ്പെടാനുള്ള വാതിലുകൾ എവിടെയാണെന്ന് ശ്രദ്ധിച്ച് മനസ്സിലാക്കണം. പരിഭ്രാന്തരായി കൂട്ടമായി ഓടുന്നതിന് പകരം, ഓരോരുത്തരായി ശാന്തമായി പടികൾ വഴി താഴെയിറങ്ങാൻ ശ്രമിക്കണം. ഇത് അഗ്നിശമന സേനാംഗങ്ങൾക്ക് പ്രവേശിക്കാൻ വഴിയൊരുക്കും.

● വസ്ത്രം ഉപയോഗിക്കുക: തീയും പുകയും ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടാൽ ഉടൻ തന്നെ രക്ഷപ്പെടാൻ ശ്രമിക്കുക. കട്ടിയുള്ള പുകയാണെങ്കിൽ, മൂക്കും വായും ഒരു ഈർപ്പമുള്ള തുണി കൊണ്ടോ തൂവാല കൊണ്ടോ മൂടുക.

● താഴെക്കൂടി നീങ്ങുക: പുക എപ്പോഴും മുകളിലേക്ക് ഉയരുന്നതിനാൽ, ഏറ്റവും കൂടുതൽ പുകയുള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ, തറയിലൂടെ ഇഴഞ്ഞുനീങ്ങുക അഥവാ ശരീരം താഴ്ത്തി നടക്കുക. തറയുടെ അടുത്തുള്ള വായുവിന് സാധാരണയായി അൽപ്പം കൂടി ശുദ്ധിയുണ്ടാകും.

● മുറിയിൽ ഒറ്റപ്പെടുക: നിങ്ങൾ ഒരു മുറിയിൽ അകപ്പെടുകയും, തീ പുറത്താണെങ്കിൽ, വാതിലിന് താഴെയുള്ള വിടവുകൾ ഈർപ്പമുള്ള ടവലുകളോ ഷീറ്റുകളോ ഉപയോഗിച്ച് അടയ്ക്കുക.

● അഗ്നിശമന സേനയെ അറിയിക്കുക: തീ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടാലുടൻ, അത് കെടുത്താൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾത്തന്നെ, അഗ്നിശമന സേനാംഗങ്ങളെ വിളിക്കാൻ ഒരിക്കലും മറക്കരുത്.

ഉയർന്ന കെട്ടിടങ്ങളിൽ താമസിക്കുന്നവർ ലിഫ്റ്റിന് പകരം ഇടയ്ക്കിടെ പടികൾ ഉപയോഗിച്ച് കയറാനും ഇറങ്ങാനും പരിശീലിക്കുന്നത് അടിയന്തര ഘട്ടങ്ങളിൽ ജീവൻ രക്ഷിക്കാൻ ഉപകാരപ്രദമാകും.

 ഈ വാർത്ത കൂട്ടുകാർക്ക് ഷെയർ ചെയ്യൂ. 

Article Summary: Understanding why smoke inhalation causes more fire deaths than burns, focusing on CO and HCN.

 #FireSafety #SmokeInhalation #CarbonMonoxide #FireHazards #Emergency