കൊച്ചി: (KVARTHA) ഒരു ഡിസംബർ 25ന് 'മഞ്ഞിൽ വിരിഞ്ഞ പൂക്കളി'ലൂടെ മലയാള സിനിമയുടെ വെള്ളിവെളിച്ചത്തിലേക്ക് നടനായി കടന്നുവന്ന മോഹൻലാൽ, അതേ ദിനത്തിൽ തന്നെ സംവിധായകന്റെ കുപ്പായമണിഞ്ഞ് 'ബാറോസി'ലൂടെ പ്രേക്ഷകരുടെ മുന്നിലെത്തി. ഏറെ നാളത്തെ കാത്തിരിപ്പിനൊടുവിൽ തീയേറ്ററുകളിൽ എത്തിയ ചിത്രം, സാങ്കേതികപരമായ മികവുകൾ അവകാശപ്പെടാനുണ്ടെങ്കിലും, തിരക്കഥയുടെ കെട്ടുറപ്പില്ലായ്മയും അഭിനേതാക്കളുടെ പ്രകടനത്തിലെ ചില പോരായ്മകളും കാരണം പ്രേക്ഷകരുടെ പ്രതീക്ഷക്കൊത്ത് ഉയർന്നില്ലെന്ന് പല നിരൂപകരും അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.

മോഹൻലാൽ ആദ്യമായി സംവിധാനം ചെയ്യുന്ന ചിത്രമെന്ന പ്രഖ്യാപനം വന്നപ്പോൾത്തന്നെ സിനിമാലോകവും പ്രേക്ഷകരും ഒരുപോലെ ആവേശത്തിലായിരുന്നു. 'മൈ ഡിയർ കുട്ടിച്ചാത്തൻ' എന്ന വിസ്മയ ചിത്രം ഒരുക്കിയ ജിജോ പുന്നൂസിൻ്റെ ക്രിയേറ്റീവ് സപ്പോർട്ട് ചിത്രത്തിനുണ്ടെന്ന വാർത്ത ഇരട്ടി മധുരമായി. എന്നാൽ കോവിഡ് മഹാമാരിയുടെ പ്രതിസന്ധികളെ തുടർന്ന് ചിത്രീകരണം വൈകുകയും പിന്നീട് ജിജോ പുന്നൂസ് പ്രോജക്റ്റിൽ നിന്ന് പിന്മാറുകയും ചെയ്തതോടെ കാര്യങ്ങൾ മാറിമറിഞ്ഞു. 

താൻ വിഭാവനം ചെയ്തതിൽ നിന്ന് സിനിമ വളരെയധികം വ്യത്യസ്തമാണെന്ന് അദ്ദേഹം തന്റെ ബ്ലോഗിൽ കുറിച്ചു. തുടക്കത്തിൽ 'ബാറോസ്' ഒരു ത്രിമാന നാടകമായി അവതരിപ്പിക്കാനായിരുന്നു മോഹൻലാലിന്റെ പദ്ധതി. എന്നാൽ അതിന്റെ ഭീമമായ ലോജിസ്റ്റിക് ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ കണക്കിലെടുത്ത് ആ ആശയം ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടിവന്നു. ഇപ്പോൾ വെള്ളിത്തിരയിലെത്തിയ 'ബാറോസ്' ഒരു സിനിമയുടെ രൂപത്തിലാണെങ്കിലും, അതിൻ്റെ രംഗപടം, രചന, അഭിനയം എന്നിവയെല്ലാം ഒരു നാടകത്തിൻ്റെ ശൈലിയെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.

ഏകദേശം 400 വർഷം മുൻപ് ഗോവ ഭരിച്ചിരുന്ന പോർച്ചുഗീസ് രാജാവായ ക്രിസ്റ്റോഫർ ഡ ഗാമയുടെ വിശ്വസ്ത സേവകനായിരുന്നു ബറോസ്. കൂടുതൽ സൈനിക ശക്തി നേടുന്നതിനായി ഗാമ ഗോവയിൽ നിന്ന് പോകേണ്ടിവന്നപ്പോൾ തൻ്റെ നിധി സൂക്ഷിക്കാൻ അദ്ദേഹം ബറോസിനെ ഏൽപ്പിച്ചു. ഇന്നത്തെ പൈതൃക ടൂറിസം കേന്ദ്രത്തിൽ ഇസബെല്ല എന്ന പെൺകുട്ടി എത്തുന്നതും തുടർന്ന് നടക്കുന്ന സംഭവങ്ങളുമാണ് സിനിമയുടെ ഇതിവൃത്തം. 

തുടക്കം മുതലേ കുട്ടികൾക്കുള്ള ചിത്രമെന്ന നിലയിലാണ് സിനിമയുടെ പ്രചാരണം നടന്നത്. എന്നാൽ കുട്ടികൾക്കായുള്ള ഒരു സിനിമ നിർമ്മിക്കുക എന്നത് വളരെ വെല്ലുവിളിയുള്ള കാര്യമാണ്. അവരുടെ ശ്രദ്ധ വളരെ കുറഞ്ഞ സമയത്തേക്ക് മാത്രമായിരിക്കും എന്നതുതന്നെ കാരണം. ഒരു കുട്ടികളുടെ സിനിമയായി സമീപിച്ചാൽ പോലും ഈ സിനിമയുടെ രചനയിലെ പോരായ്മകൾ കണ്ടില്ലെന്ന് നടിക്കാൻ സാധിക്കില്ല. ടി കെ രാജീവ് കുമാറും മോഹൻലാലും ഏഷ്യാനെറ്റിനു വേണ്ടി ധാരാളം സ്റ്റേജ് സ്കിറ്റുകൾ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. 'ബാറോസ്' അത്തരം സൃഷ്ടികളുടെ ഒരു വിപുലീകരണം പോലെ തോന്നിയാൽ അത്ഭുതപ്പെടേണ്ടതില്ല.

യജമാനന്റെ നിധി കാത്തുസൂക്ഷിക്കുന്ന ഒരു ഭൂതത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന ആശയത്തിൽ നിന്ന് കഥ വികസിക്കുന്നില്ല. നാടകീയ സംഭാഷണങ്ങൾ ചിലപ്പോഴൊക്കെ ചിരിക്ക് വക നൽകുന്നു, പ്രത്യേകിച്ചും മോഹൻലാൽ 'തമ്പുരാനെ' എന്ന് പറയുമ്പോൾ. മോഹൻലാലിന്റെ ആദ്യ സംവിധാന സംരംഭമാണിത്. ഒരു സംവിധായകൻ എന്ന നിലയിൽ ഒരു രംഗത്തിലെ മികച്ച വികാരങ്ങൾ പുറത്തെടുക്കാൻ അദ്ദേഹം പാടുപെടുന്നത് പോലെ തോന്നി. സിനിമയെ എങ്ങനെ സമീപിക്കണം എന്ന കാര്യത്തിൽ അണിയറ പ്രവർത്തകർക്ക് ഒരു ആശയക്കുഴപ്പമുള്ളതായും തോന്നുന്നു. 

സന്തോഷ് ശിവനാണ് ഛായാഗ്രഹണം നിർവഹിച്ചിരിക്കുന്നത്. ത്രിമാനത്തിന് ആവശ്യമായ ആഴം സൃഷ്ടിക്കുന്നതിനായി ഓരോ ഷോട്ടും അദ്ദേഹം ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നു. ക്യാമറ പാൻ ചെയ്യുന്ന രീതിയിൽ ഒരു പ്രത്യേക പാറ്റേൺ കാണാം. സന്തോഷ് രാമന്റെ പ്രൊഡക്ഷൻ ഡിസൈൻ മികച്ചതാണ്. എന്നാൽ ലെൻസിംഗോ ലൈറ്റിംഗോ ഒരു സെറ്റ് പോലെ തോന്നിപ്പിക്കുന്നു. സിനിമയിൽ കാണുന്ന മിക്ക ലൊക്കേഷനുകൾക്കും ഒരു ഇടുങ്ങിയ അനുഭവം ഉണ്ട്. അത് സിനിമയുടെ ഗാംഭീര്യത്തെ കുറയ്ക്കുന്നു. വിഷ്വൽ എഫക്ട്സ് അത്ര മികച്ചതല്ല. വുഡൂ പാവയുടെ ആനിമേഷൻ ഭംഗിയായി ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. 

മോഹൻലാലും ഗുരു സോമസുന്ദരവും ഒഴിച്ചാൽ സിനിമയിൽ അറിയപ്പെടുന്ന മുഖങ്ങളില്ല. ഇസയായി അഭിനയിച്ച മായ റാവോ വെസ്റ്റിന് നിഷ്കളങ്കമായ മുഖമുണ്ട്. 'ബറോസ്' ഒരു രസകരമായ ശ്രമമാണ്. എന്നാൽ കഥകൊണ്ട് പ്രേക്ഷകരെ ആകർഷിക്കാൻ സിനിമക്ക് സാധിച്ചോ? സാങ്കേതികപരമായ കാര്യങ്ങളിൽ സിനിമ മുന്നിട്ടു നിൽക്കുമ്പോൾ കഥ അത്ര ആകർഷകമല്ല. കഥയുടെ വേഗത കുറവാണ്. രണ്ടര മണിക്കൂർ നീട്ടാൻ കാര്യമായ സംഭവങ്ങളില്ല. 

മോഹൻലാലും ഇസയും തമ്മിലുള്ള വൈകാരിക രംഗങ്ങൾ പ്രതീക്ഷ നൽകുന്നതും മികച്ച കഥയുള്ളതുമാണ്. എന്നാൽ ഈ നിമിഷങ്ങൾ കുറഞ്ഞ സമയത്തേക്ക് മാത്രമുള്ളതാണ്. അതുകൊണ്ട് സിനിമയിൽ വൈകാരിക ബന്ധം ഉണ്ടാകുന്നില്ല. സന്തോഷ് ശിവന്റെ ഛായാഗ്രഹണവും ലിഡിയൻ നാദസ്വരത്തിന്റെ സംഗീതവും മികച്ചതാണ്. പാട്ടുകൾ കഥയ്ക്ക് തടസ്സമുണ്ടാക്കുമ്പോൾ പശ്ചാത്തല സംഗീതം ഉചിതമാണ്. 

മലയാള സിനിമയിൽ ഇതുവരെ ഇറങ്ങിയ ത്രീഡി ചിത്രങ്ങളിൽ ഏറ്റവും മികച്ച ദൃശ്യാനുഭവം നൽകുന്ന ഒന്നാണ് ബാറോസ് എന്ന് പറയാം. മറ്റ് ത്രീഡി ചിത്രങ്ങളെപ്പോലെ ടുഡിയിൽ ചിത്രീകരിച്ച് പിന്നീട് ത്രീഡി ഇഫക്ട് നൽകുന്നതിനു പകരം, പൂർണമായും ത്രീഡിയിൽ തന്നെ ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ, ത്രീഡി രംഗങ്ങളെല്ലാം മികച്ച അനുഭവം നൽകുന്നു. സന്തോഷ് ശിവൻ്റെ ഛായാഗ്രഹണം ചിത്രത്തിൻ്റെ പ്രധാന ആകർഷണമാണ്. ഓരോ ഫ്രെയിമും ത്രീഡിക്ക് അനുയോജ്യമായ രീതിയിൽ ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നു. 

എന്നാൽ, ചില രംഗങ്ങളിൽ ത്രീഡി ഇഫക്ട് അതിരുകടന്നതായി അനുഭവപ്പെട്ടു. മോഹൻലാൽ, ആൻ്റണി പെരുമ്പാവൂർ, ഗുരു സോമസുന്ദരം എന്നിവരൊഴികെ മറ്റ് അഭിനേതാക്കളെല്ലാവരും വിദേശികളും അധികം കണ്ടുപരിചയമില്ലാത്ത മുഖങ്ങളുമാണ്. രണ്ട് കാലഘട്ടങ്ങളിലായി പറയുന്ന കഥയിൽ, പഴയ കാലഘട്ടത്തിലെ കഥാപാത്രങ്ങൾ മികച്ച പ്രകടനം കാഴ്ചവെച്ചു. എന്നാൽ അതേ അഭിനേതാക്കളെക്കൊണ്ട് മലയാളം പറയിപ്പിച്ചത് ഒരു പോരായ്മയായി തോന്നി.

കഥ മുന്നോട്ട് പോകുന്നത് ഇസബെല്ല എന്ന കുട്ടിയുടെ കഥാപാത്രത്തിലൂടെയാണ്. മായാ റാവു ഇസബെല്ലയായി മികച്ച പ്രകടനം കാഴ്ചവെച്ചു. ലിഡിയൻ നാദസ്വരം ഒരുക്കിയ ഗാനങ്ങൾ മനോഹരമായിരുന്നു. 'മനമേ', 'ഇസബെല്ല' എന്നീ ഗാനങ്ങൾ ശ്രോതാക്കൾക്ക് പുതിയ അനുഭവം നൽകി. ചിത്രത്തിൽ സിജിഐയിൽ കൂട്ടിച്ചേർത്ത വൂഡൂ പാവയുടെ സംഭാഷണങ്ങൾ, തിരക്കഥയിലെ പോരായ്മകൾ ഒരു പരിധി വരെ മറയ്ക്കാൻ സഹായിച്ചു എന്ന് പറയാം. ആകെ മൊത്തത്തിൽ, ബാറോസ് സാങ്കേതികപരമായ മികവുകൾ ഉണ്ടെങ്കിലും, തിരക്കഥയുടെയും അഭിനേതാക്കളുടെ പ്രകടനത്തിലെ ചില പോരായ്മകൾകൊണ്ടും പ്രേക്ഷകരെ പൂർണമായി തൃപ്തിപ്പെടുത്തിയോ എന്ന് പ്രേക്ഷകർ വിലയിരുത്തട്ടെ.

#Barroz #Mohanlal #MalayalamCinema #3DMovie #SantoshSivan #LydianNadhaswaram