ഇന്ത്യയുടെ തപാല്‍ സൗകര്യങ്ങള്‍ ലോകത്തിന് തന്നെ മാതൃകയാണ്. ചെറിയ ചിലവില്‍ സന്ദേശങ്ങള്‍ കൈമാറുന്ന ഇത്രയും വിപുലമായ ശൃംഖല മറ്റ് രാജ്യങ്ങളില്‍ ഒന്നും തന്നെയില്ല. അമ്പത് പൈസയുടെ കാര്‍ഡില്‍ എഴുതിയാലും, വളരെ അധികം പൈസയുടെ സ്റ്റാമ്പ് ഒട്ടിച്ച് പോസ്റ്റ് ചെയ്യുന്ന രജിസ്‌ട്രേഡ് കത്ത് ആയാലും അത് നമ്മുടെ വീട്ടുപടിക്കല്‍ എത്തിക്കുന്നതു നമ്മുടെ മാത്രം സൗഭാഗ്യമാണ്.
നമ്മുടെ നാട്ടിന്‍പുറങ്ങളില്‍ മേല്‍വിലാസക്കാരന് രണ്ടുമൂന്നു ദിവസം കൊണ്ട് ദൂരെ നിന്നുള്ള എഴുത്തുകള്‍ വീട്ടുപടിക്കല്‍ എത്തുമ്പോള്‍ ഗള്‍ഫ് നാടുകളില്‍ ദൂരെയുള്ള പോസ്റ്റ് ഓഫീസില്‍ പോയി എഴുത്തുകള്‍ ശേഖരിച്ചു മേല്‍വിലാസക്കാരന് കൈയ്യില്‍ എത്താന്‍ വളരെയധികം ദിവസങ്ങള്‍ എടുക്കുന്നു. വര്‍ഷത്തില്‍ 750 ദിര്‍ഹംസ് കൊടുക്കണം ഒരു പോസ്റ്റ് ബോക്‌സ് സ്വന്തമാക്കാന്‍. വര്‍ഷംതോറും ഫീസ് അടച്ചു പുതുക്കുകയും വേണം. ഇല്ലെങ്കില്‍ പിഴയടക്കേണ്ടിവരും.
ഓരോ ബോക്‌സ് നമ്പറിലും അനേകം പേരുടെ എഴുത്തുകള്‍ വരുന്നു. ഒരു ബോക്‌സ് നമ്പര്‍ ഉള്ള സ്ഥാപനത്തിന് ചുറ്റുവട്ടത്തില്‍ താമസിക്കുന്നവരും പരിചയക്കാരും ഈ ബോക്‌സ് ഉപയോഗിക്കുന്നത് കൊണ്ടാണ് ഇങ്ങനെ സംഭവിക്കുന്നത്.
നമ്മുടെ നാട്ടില്‍ അയക്കുന്ന കത്തുകളില്‍ മേല്‍വിലാസം തെറ്റിയാല്‍ ചിലപ്പോള്‍ അയക്കുന്ന ആളിന്റെ മേല്‍വിലാസം ഉണ്ടെങ്കില്‍ അത് മടങ്ങി നമുക്കു തന്നെ കിട്ടും. ഇത്തരം അനുഭവങ്ങള്‍ എന്റെ പല കത്തുകള്‍ക്കും സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്. എന്നാല്‍ പോസ്റ്റ് ബോക്‌സ് നമ്പറിലെ ഒരു നമ്പര്‍ തെറ്റിപ്പോയാല്‍ മേല്‍വിലാസക്കാരന് എഴുത്ത് കിട്ടില്ല. അയാള്‍ ഉള്ള സ്ഥലത്ത് നിന്ന് കുറേ അകലെയുള്ള നമ്പരിലായിരിക്കും തെറ്റി എഴുത്ത് എത്തുന്നത്.
എന്നാല്‍ പഴയ കത്തു നല്‍കുന്ന സംതൃപ്തി ഇതിനൊന്നും നല്‍കാന്‍ കഴിയില്ല. പ്രവാസത്തിന്റെ ഏകാന്തനാളുകളില്‍ മാസങ്ങളുടെ കാത്തിരിപ്പിന് ശേഷം ലഭിക്കുന്ന എഴുത്തുകളിലെ വിശേഷങ്ങള്‍ക്ക്, ഇന്ന് നിമിഷംതോറും അറിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഫോണ്‍വിളിയുടെ വിരസതയായിരുന്നില്ല. എഴുത്തും മറുപടിയും നല്‍കുന്ന മാധുര്യം ഇന്നിന്റെ വാര്‍ത്താവിനിമയത്തിന് ഇല്ല.
പഴയ എഴുത്തുകള്‍ ഓരോന്നും ചികഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള്‍ കടന്നുവരുന്ന എത്രയെത്ര മുഖങ്ങള്‍. അതില്‍ തെളിയുന്ന ഹൃദയവികാരങ്ങള്‍. ഞാന്‍ പ്രവാസ ജീവിതം ആരംഭിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ഏറ്റവുമധികം എഴുത്ത് എനിക്ക് കിട്ടിയിരുന്നത് എന്റെ അടുത്ത സുഹൃത്ത് കുട്ടിയാനം മുഹമ്മദ്കുഞ്ഞി കുവൈത്തില്‍ നിന്നും അയക്കുന്ന കത്തുകളായിരുന്നു. കാസര്‍കോട് ഹൈസ്‌കൂളില്‍ പഠിത്തം പൂര്‍ത്തിയാക്കി ഞങ്ങള്‍ വഴിപിരിഞ്ഞു. അയാള്‍ കുവൈറ്റിലേക്ക് വിമാനം കേറി. ഞാന്‍ ബാപ്പായുടെ മേഖലയായ കോണ്‍ട്രാക്ട് ബിസിനസ്സിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു. കേരളത്തിന്റെ ഉള്‍നാടന്‍ ഗ്രാമങ്ങളില്‍ കനാലുകള്‍ കടന്നുപോകുന്ന നാട്ടുപാതകള്‍ താണ്ടി.... ഗ്രാമവും അവിടത്തെ നിഷ്‌കളങ്കരായ ജനതയും എല്ലാം പകര്‍ന്നുതന്ന ജീവിതാനുഭവങ്ങള്‍ വിലപ്പെട്ടതാണ്.
കുവൈറ്റില്‍ നിന്നും എഴുത്തുകുത്തുകളില്‍ എന്നും ഓരോ പരിഭവമായിരുന്നു. വായനയെയും എഴുത്തുകാരെയും സ്‌നേഹിച്ചു നടന്ന നല്ല നാളുകള്‍ ഓര്‍മ്മയില്‍ ഏറെ ദു:ഖം പകരുന്നു. കുവൈറ്റിലെ സുഹൃത്തിന് അവധി അടുത്തു എന്ന് അറിയിക്കുന്നു. പലകത്തിലും മലയാളത്തിന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട എഴുത്തുകാരുടെ നാടും വീടും കാണാന്‍ പോകുന്നതിനെപ്പറ്റിയായിരിക്കും ചര്‍ച്ചകള്‍. അങ്ങനെ ബേപ്പൂര്‍ സുല്‍ത്താന്‍ വൈക്കം മുഹമ്മദബഷീറിനെയും കുട്ടനാടിന്റെ എഴുത്തുകാരന്‍ തകഴിയ്ക്കും കാണാനുള്ള യാത്ര രസകരമായിരുന്നു. കുവൈറ്റില്‍ നിന്നും കുട്ടിയാനം മുഹമ്മദ് കുഞ്ഞി എത്തിയാല്‍ ബാപ്പയുടെ തടവില്‍ നിന്നു പതുക്കെ ചാടും.
ഇറാന്റെ കുവൈത്ത് അക്രമത്തില്‍ വലിയ നഷ്ടമാണ് സുഹൃത്തിന് ഉണ്ടായത്. ഞങ്ങള്‍ നടത്തിയ മലയാളത്തിലെ സാഹിത്യനായകന്മാരുടെ കൂടെയുള്ള ഫോട്ടോകളും അവര്‍ എഴുതിയ മറക്കാന്‍ പറ്റാത്ത എഴുത്തുകളും എല്ലാം യുദ്ധത്തില്‍ നിന്നും രക്ഷപ്പെട്ടോടുമ്പോള്‍ നഷ്ടപ്പെട്ടു.
വിവാഹത്തിന് ശേഷം വന്ന എഴുത്തുകള്‍ ഭാര്യാപിതാവ് അബ്ദുല്ലഹാജി സിംഗപ്പൂരില്‍ നിന്നും അയച്ച എഴുത്തുകളും പിന്നെ അളിയന്‍ നാസര്‍ ഷാര്‍ജയില്‍ നിന്നും എഴുതിയ എഴുത്തുകളുമാണ്. കേരളത്തിലെ ഗ്രാമങ്ങളില്‍ അലഞ്ഞുനടന്ന നാളുകളില്‍ ഏറെ തേടിയെത്തിയ എഴുത്തുകള്‍ എന്റെ ഉത്തമ സ്‌നേഹിതന്‍ സി.എം. മുഹമ്മദ് കുഞ്ഞിയുടെതാണ്. അച്ചടിപോലുള്ള അവന്റെ കൈയ്യക്ഷരം എന്നിലെ എഴുത്തുകാരനെ ഏറെ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്. വളരെയധികം കത്തനുഭവങ്ങള്‍ ഉള്ള എന്റെ കൈയ്യക്ഷരം വളരെ മോശമായിരുന്നു.
ശേഷം അടുത്ത അധ്യായത്തില്‍ പ്രതീക്ഷിക്കുക
(തൂലികാമിത്രങ്ങള്‍)
Also read:
കീറിക്കളയാത്ത ചില കുറിമാനങ്ങള്‍
സ്വകാര്യ കത്തുകള്‍
Keywords: Article, Ibrahim Cherkala, Letters, Postman, Post Office