ഡല്‍ഹിയില്‍ കൂട്ടമാനഭംഗത്തിന് ഇരയായ പെണ്‍കുട്ടി ഒടുവില്‍ മരണത്തിന് കീഴടങ്ങി. കഴിഞ്ഞ 12 ദിവസമായി ഇന്ത്യ ഈ പെണ്‍കുട്ടിക്ക് വേണ്ടി പ്രാര്‍ഥിക്കുകയും പ്രതിഷേധിക്കുകയുമായിരുന്നു. ഇന്ത്യന്‍ സമയം പുലര്‍ച്ചെ രണ്ടേ കാലോടെ (സിംഗപ്പൂര്‍ സമയം രാവിലെ 4.45ന് ) മൗണ്ട് എലിസബത്ത് ആശുപത്രിയില്‍ വെച്ചായിരുന്നു പെണ്‍കുട്ടി മരണപ്പെട്ടത്. അവരുടെ മരണത്തില്‍ ദു:ഖവും അമര്‍ഷവും രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. അവരുടെ മരണത്തോടൊപ്പം ചേര്‍ത്തു വായിക്കേണ്ട മരണങ്ങളിലേക്കും ബലാത്സംഗങ്ങളിലേക്കും അതു വഴി ഇന്ത്യന്‍ ഭരണകൂട പാപ്പരത്വത്തിലേക്കും നമുക്ക് സഞ്ചരിക്കാം.ഡല്‍ഹിയില്‍ നിന്നും ദന്തേവാഡയിലേക്ക് ഒരുപാട് ദൂരമുണ്ട്. കുലീനതയില്‍ നിന്നും ദളിതരിലേക്കുള്ള ദൂരം. തലസ്ഥാന നഗരത്തില്‍ ഡല്‍ഹി പീഢനത്തിന്റെ പേരില്‍ കണ്ണീര്‍വാര്‍ക്കുകയും മുദ്രാവാക്യം ഉയരുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. നല്ലകാര്യം. എന്നാല്‍ ഭരണകൂടത്തിന്റെ ക്രൂരമായ ബലാത്സംഗത്തിന് ഇരയായ ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയെ കുറിച്ച് നമ്മുടെ ജനത കുറ്റകരമായ മൗനം പാലിക്കുകയാണ്.
ദന്തേവാഡ സ്വദേശിയായ സോണി സോറി എന്ന അദ്ധ്യാപികയെ മാവോയിസ്റ്റ് ബന്ധമാരോപിച്ച് 2011 ഒക്ടോബര്‍ നാലിന് ഛത്തീസ്ഗഡ് സര്‍ക്കാര്‍ അറസ്റ്റ് ചെയ്തതിന് ശേഷം നടത്തിയ ക്രൂരകൃത്യങ്ങളില്‍ ഒന്ന് മാത്രമാണ് യോനിയില്‍ കല്ല് കുത്തിക്കയറ്റുക എന്നത്. നഗ്നയാക്കി നിര്‍ത്തി ഇലക്ട്രിക് ഷോക്ക് നല്‍കുക, ലൈംഗികമായി പീഡിപ്പിക്കുക എന്നീ ശിക്ഷാവിധികള്‍ ഈ ആദിവാസി അദ്ധ്യാപിക ഏറ്റുവാങ്ങേണ്ടി വന്നത് മഹത്തായ ജനാധിപത്യ സംരക്ഷണത്തിന് വേണ്ടിയാണെന്ന ഭരണകൂട ഭാഷ്യം നമ്മെ നോക്കി പല്ലിളിച്ച് കാട്ടുകയാണ്, ഭീബത്സമായ ഈ ഇളിയാണ് ലോകത്തെ ഏറ്റവും വലിയ ജനാധിപത്യ രാജ്യം പൗരന് നല്‍കുന്നതെന്ന നാണക്കേടില്‍ നമുക്ക് തല കുനിക്കാം. ഡല്‍ഹിയിലെ ബലാത്സംഗത്തിനെതിരെ മുദ്രാവാക്യം വിളിക്കുന്നവര്‍ സോണി സോറിക്ക് വേണ്ടി ശബ്ദം ഉയര്‍ത്താത്തത് തികച്ചും പ്രതിഷേധാര്‍ഹമാണ്. ഇരയുടെ ജാതിയും സാമ്പത്തിക ശേഷിയും നോക്കിയുള്ള ഇത്തരം പ്രതികരണങ്ങള്‍ ഒട്ടും ആശാവഹമല്ല. ടാക്‌സി ഡ്രൈവര്‍മാരടങ്ങുന്ന സാധാരണക്കാരായ വേട്ടക്കാരേക്കാള്‍ കൂടുതല്‍ ശിക്ഷ അര്‍ഹിക്കുന്നവര്‍ ഭരണകൂടവക്താക്കളായ വേട്ടക്കാരാണ്.
ക്രൂരമായ പീഡനങ്ങള്‍ക്ക് ഇരയായ സോണിക്ക് ചികിത്സപോലും നല്‍കാന്‍ ഇതുവരെ ഭരണകൂടം തയ്യാറായിട്ടില്ല. തനിക്ക് നേരിട്ട ക്രൂരതകളെ കത്തുകളിലൂടെ അറിയിച്ച സോണി സോറിയുടെ വാക്കുകളില്‍ നമ്മുടെ ഭരണകൂടം എത്രക്ക് മനുഷ്യത്വരഹിതമാണെന്നതിന്റെ നേരറിവുകള്‍ മാത്രമല്ല, നമ്മളോരുത്തരും ഭരണകൂടത്താല്‍ വേട്ടയാടപ്പെട്ടേക്കാമെന്ന ഭീതികൂടിയാണ് വെളിപ്പെടുന്നത്.
മണിപ്പൂരിലെ മനോരമയടക്കം നിരവധി സ്ത്രീകളെ ഇന്ത്യന്‍ പട്ടാളം ക്രൂരമായി ബലാത്സംഗം ചെയ്തപ്പോള്‍ പ്രതികരണത്തിന്റെ ചെറുചലനം പോലും സാധ്യമാക്കാതെ ആമയെ പോലെ തലവലിച്ചവരാണ് ഇന്ന് ഡല്‍ഹിയില്‍ പ്രക്ഷോഭത്തിന് നേതൃത്വം നല്‍കുന്നത്. മധ്യവര്‍ഗ ജീവിതത്തിന്റെ ഇത്തരം പ്രതിഷേധപാപ്പരത്തമാണ് നമ്മുടെ സമരങ്ങളെ നയിച്ച് കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.
2.5, 1.5, 1.0 സെന്റി മീറ്റര്‍ വലുപ്പത്തില്‍ രണ്ടു കല്ലുകള്‍ സോണിയുടെ യോനിയില്‍ നിന്ന് കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ടെന്ന മെഡിക്കല്‍ റിപോര്‍ട്ടിലെ പരാമര്‍ശം അവര്‍ നേരിട്ട ഭീകരമായ ആക്രമണത്തിന്റെ ആഴം വ്യക്തമാക്കുന്നു. ഹൈക്കോടതിയില്‍ സമര്‍പിക്കപ്പെട്ട റിപോര്‍ട്ടിന് മേല്‍ തുടര്‍നടപടി ഉണ്ടാകാത്തത് കടുത്ത അനീതിയാണ്.
രാജ്യത്തിന്റെ അറുപത്തിമൂന്നാമത് റിപ്പബ്ലിക് ദിനത്തില്‍ സമര്‍പ്പിക്കപ്പെട്ട പോലീസ് ഗാലന്ററി അവാര്‍ഡുകളിലൊന്ന് ചാര്‍ത്തി നല്‍കിയത് സോണി സോറിയെ വേട്ടയാടിയ എസ്.പി. അജിത്ത് അങ്കിത്തിനായിരുന്നു. ഇതില്‍ നിന്നും വേട്ടക്കാരുടേതാണ് നമ്മുടെ ഭരണകൂടമെന്ന് ഒരിക്കല്‍കൂടി വ്യക്തമാവുകയാണ്.
ഭരണകൂടം നടത്തുന്ന ബലാത്സംഗത്തിന് പുരസ്ക്കാരവും പാവപ്പെട്ട ജനങ്ങള്‍ നടത്തുന്ന ബലാത്സംഗത്തിന് തൂക്കുകയറും വരിയുടക്കലും എങ്ങനെയാണ് നീതിയാവുക. ഗോവിന്ദച്ചാമിയെന്ന പിച്ചക്കാരനും ഡല്‍ഹിയിലെ ടാക്‌സി ഡ്രൈവറും പ്രതികളാകുമ്പോള്‍ മാത്രം തിളക്കുന്ന രക്തം മധ്യവര്‍ഗ പാപ്പരത്തമാണ്. ദളിതരും സാമ്പത്തികമായി താഴെകിടയിലുള്ളവരും പീഢിപ്പിക്കാന്‍ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടവരാണെന്നുമുള്ള സവര്‍ണത ഊട്ടിയുറപ്പിക്കപ്പെടുകയാണ്.
ഡല്‍ഹി പീഢനത്തിനെതിരെ പ്രതികരിക്കുന്നവരെ താഴ്ത്തി കെട്ടാനോ അപമാനിക്കാനോ ശ്രമിക്കുകയല്ല. പകരം പ്രതിഷേധത്തിന്റെ പിറകിലെ രാഷ്ട്രീയം ചര്‍ച്ച ചെയ്യുകയാണ്. ബലാത്സംഗം നടത്തിയത് ആര്? ആരെ? എവിടെ വെച്ച്? എന്നീ ഘടകങ്ങള്‍ പ്രതിഷേധത്തെ സ്വാധീനിക്കുന്നുണ്ട്. സോണി സോറിയും മനോരമയും മാനഭംഗത്തിന് ഇരയാവേണ്ടവരാണ്. ഭരണകൂടത്തിന് അതിനുള്ള അവകാശമുണ്ട്. മണിപ്പൂരിലും ചത്തീസ്ഗഢിലും ആര്‍ക്കും ആരെവേണെങ്കിലും ബലാത്സംഗം ചെയ്യാം എന്നാണ് ഇപ്പോള്‍ സമരം നടത്തുന്ന മധ്യവര്‍ഗ സമരപ്പുലികളും അവരെ അനുകൂലിക്കുന്നവരും അവകാശപ്പെടുന്നതെങ്കില്‍ അതിനോട് യോജിക്കാന്‍ കഴിയില്ല
ഭരണകൂടത്തോട് വിധേയത്വം പുലര്‍ത്താതെ തെരുവില്‍ രക്തം ചിതറി കിടക്കുമ്പോള്‍ പോരാട്ടത്തിന്റെ വഴികളിലേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെല്ലാന്‍ നിശബ്ദമാക്കപ്പെട്ട വാക്കുകള്‍ക്ക് ശബ്ദമാകാന്‍ പൗരന്മാര്‍ക്ക് കഴിയുന്ന കാലം വരിക തന്നെ ചെയ്യും. അന്ന് പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ട ഓരോ ശരീരങ്ങളും ഉയര്‍ത്തെഴുന്നേല്‍ക്കും. അന്ന് സോണി സോറിയുടെ യോനി ആയിരം കല്ലുകഷ്ണങ്ങള്‍ക്കല്ല ജന്മം കൊടുക്കുക, പ്രതികരണത്തിന്റെയും വിപ്ലവത്തിന്റെയും പുതിയൊരു സൂര്യോദയത്തിനായിരിക്കും.
സമരം ചെയ്യുന്നതിനെയല്ല സമരത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയത്തെ, സമരത്തിന്റെ പിറകില്‍ ഒളിച്ചിരിക്കുന്ന മറ്റൊരു വലിയ സമരത്തെ കുറിച്ചാണ് ജനങ്ങള്‍ ബോധവാന്മാരാവേണ്ടത്. വ്യക്തി നടത്തുന്ന ബലാത്സംഗത്തേക്കാള്‍ ക്രൂരവും ജുഗുപ്‌സാവഹവുമാണ് ഭരണകൂടം നടത്തുന്നത്. തെരുവ് കച്ചവടക്കാരനോ ടാക്‌സി ഡ്രൈവറോ നടത്തുന്ന ബലാത്സംഗത്തേക്കാള്‍ ശിക്ഷ അര്‍ഹിക്കുന്ന ഒന്നാണ് ഒരു പോലീസുകാരനോ പട്ടാളക്കാരനോ നടത്തുന്ന ബലാത്സംഗം. കാരണം അവര്‍ ഭരണകൂടത്തിന്റെ വക്താക്കളാണ്. ഭരണകൂടം യോനിയിലേക്ക് കല്ല് കുത്തികയറ്റുമ്പോള്‍ മൗനം ആചരിച്ചവര്‍ ബലാത്സംഗത്തിന് ഇരയായ പെണ്‍കുട്ടിക്ക് വേണ്ടി തെരുവ് കയ്യേറുമ്പോള്‍ അത്ഭുതപ്പെടാതെ മറ്റൊന്നിനും കഴിയുന്നില്ല.
-പി.ജിംഷാര്‍
Keywords: Women, New Delhi, Strike, Stone Pelting, Molestation, Girl, Law, Gang Rape, Report, Police, Article, P. Jimshar, Delhi Police, Gangrape Protest, Taxi Driver, Rapes and Government policies