Failed Missions | ബഹിരാകാശം കഠിനമാണെന്ന് വീണ്ടും ഓര്മിപ്പിച്ച് ലൂണ 25ന്റെ തകര്ച്ച; ചന്ദ്രനിലെ കൗതുകങ്ങള് അറിയാന് പുറപ്പെട്ട് പരാജയപ്പെട്ട ദൗത്യങ്ങള് ഇതാ; അമേരിക്ക മുതല് ഇന്ത്യ വരെ പട്ടികയില്
Aug 20, 2023, 21:21 IST
ന്യൂഡെല്ഹി: (www.kvartha.com) സഹസ്രാബ്ദങ്ങളായി മനുഷ്യന് ചന്ദ്രനെ എത്തിപ്പിടിക്കാന് കഴിയാത്ത സ്ഥലമായി വീക്ഷിച്ചു, എന്നാല് 20-ാം നൂറ്റാണ്ടിലെ സാങ്കേതികവിദ്യകള് ഒടുവില് നമ്മുടെ പ്രകൃതിദത്ത ഉപഗ്രഹത്തെ പേടകങ്ങള്ക്കും ലാന്ഡറുകള്ക്കും മനുഷ്യ പര്യവേക്ഷകര്ക്കും പോലും പ്രാപ്യമാക്കി. എന്നിരുന്നാലും, ഈ നേട്ടങ്ങള് ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും ബഹിരാകാശം കഠിനമാണെന്ന് ഓര്മിപ്പിക്കുകയാണ് റഷ്യയുടെ ചാന്ദ്രപേടകമായ 'ലൂണ 25' ന്റെ പരാജയം. ഭ്രമണപഥം മാറ്റുന്നതിനിടെ നിയന്ത്രണം നഷ്ടമായ പേടകം ചന്ദ്രന്റെ ഉപരിതലത്തിലിടിച്ച് തകര്ന്നതായി അധികൃതര് ഞായറാഴ്ച അറിയിച്ചു.
തിങ്കളാഴ്ച ചന്ദ്രന്റെ ദക്ഷിണധ്രുവത്തില് സോഫ്റ്റ് ലാന്ഡിങ് നടത്താനാണ് ലക്ഷ്യമിട്ടിരുന്നത്. 47 വര്ഷത്തിനിടെ റഷ്യയുടെ ആദ്യ ചാന്ദ്ര ദൗത്യമായിരുന്നു ഇത്. ഇന്ത്യയുടെ ചാന്ദ്രദൗത്യമായ ചന്ദ്രയാന്-3 വിക്ഷേപിച്ചതിന് പിന്നാലെയായിരുന്നു ലൂണ-25ന്റെ വിക്ഷേപണം. ഇന്ത്യയുടെ ചന്ദ്രയാന്-3 ആണോ അല്ലെങ്കില് റഷ്യയുടെ ലൂണ-25 ആണോ ചന്ദ്രനില് ആദ്യം ഇറങ്ങുക എന്നത് ലോകം ആകാക്ഷയോടെ വീക്ഷിച്ച് വരുന്നതിനിടെയാണ് ലൂണ-25 ചന്ദ്രനില് തകര്ന്നുവീണത്. പഴയ സോവിയറ്റ് യൂണിയന്, അമേരിക്ക, ചൈന എന്നീ മൂന്ന് രാജ്യങ്ങള് മാത്രമാണ് വിജയകരമായി ചന്ദ്രനില് ഇറങ്ങിയത്. ചന്ദ്രന്റെ ദക്ഷിണധ്രുവത്തില് ആദ്യമായി ഇറങ്ങുക എന്നതാണ് ഇന്ത്യയും റഷ്യയും ലക്ഷ്യമിട്ടത്.
എളുപ്പമല്ല ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള യാത്ര
1958 ഓഗസ്റ്റില്, ആദ്യത്തെ അമേരിക്കന് ഉപഗ്രഹം വിക്ഷേപിച്ച് ഏകദേശം ആറുമാസത്തിനുശേഷം, ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള ദൗത്യത്തില് പേടകം വിക്ഷേപിക്കാന് വ്യോമസേന ശ്രമിച്ചു. ദൗത്യം പരാജയപ്പെട്ടു, അതിനാല് സെപ്തംബറില് എയര്ഫോഴ്സ് വീണ്ടും ശ്രമിച്ചു. രണ്ടാമത്തെ ദൗത്യവും പരാജയപ്പെട്ടു. സോവിയറ്റ് യൂണിയന് അതേ സമയം സമാനമായ ദൗത്യങ്ങള് പരീക്ഷിച്ചു, പരാജയങ്ങളുടെ പ്രവാഹം അവരും അനുഭവിച്ചു. ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള യാത്ര എളുപ്പമായിരിക്കില്ല എന്നതിന്റെ സൂചനയായിരുന്നു ഈ ആദ്യ കാലിടറുന്ന ഘട്ടങ്ങള്. ചന്ദ്രനിലെത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങള് എല്ലായ്പ്പോഴും വിജയിക്കില്ല. കഴിഞ്ഞ 65 വര്ഷത്തെ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായ പരാജയപ്പെട്ട ചാന്ദ്ര ദൗത്യങ്ങളില് ചിലത് ഇതാ.
യുഎസ് എയര്ഫോഴ്സ് പയനിയര് 0 മിഷന് (1958)
ബഹിരാകാശ മത്സരം സജീവമായതോടെ, ചാന്ദ്ര പര്യവേക്ഷണത്തിന്റെ സാധ്യതകള് വിലയിരുത്തുന്നതിന് യുഎസ് എയര്ഫോഴ്സ് ദൗത്യങ്ങളുടെ ഒരു പരമ്പര രൂപകല്പന ചെയ്തു. പയനിയര് ദൗത്യങ്ങള് എന്നറിയപ്പെടുന്ന അവ ഭൗമ ഭ്രമണപഥത്തിനപ്പുറത്തേക്ക് എവിടെയെങ്കിലും ബഹിരാകാശ പേടകം അയയ്ക്കാനുള്ള ആദ്യ ശ്രമമായിരുന്നു എന്ന് നാസ പറയുന്നു. 1958 ഓഗസ്റ്റ് 17-ന് വിക്ഷേപിച്ച് 73 സെക്കന്ഡുകള്ക്കുള്ളില് തോര്-ഏബിള് റോക്കറ്റ് പൊട്ടിത്തെറിച്ചതോടെ, ഏബിള് 1 (പിന്നീട് പയനിയര് 0 എന്ന് നാമകരണം ചെയ്യപ്പെട്ടു) എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ ദൗത്യങ്ങളില് ആദ്യത്തേത് നന്നായി നടന്നില്ല. അടുത്ത മൂന്ന് പയനിയര് വിക്ഷേപണങ്ങളും സമാനമായി അവസാനിച്ചു.
സോവിയറ്റ് യൂണിയന്റെ ലൂണ ഇ-1 നമ്പര് 1 (1958)
അമേരിക്കയെപ്പോലെ സോവിയറ്റ് യൂണിയനും ചന്ദ്രനില് എത്താന് ഉത്സാഹത്തിലായിരുന്നു. ലൂണ ദൗത്യങ്ങളുടെ പരമ്പരയിലൂടെ അതിന് ശ്രമിച്ചു, എന്നാല് ഈ ആദ്യകാല പര്യവേക്ഷണ ശ്രമങ്ങളും പരാജയങ്ങള്ക്ക് കാരണമായി. ഈ ദൗത്യങ്ങളില് ആദ്യത്തേത്, ലൂണ ഇ-1 നമ്പര് 1 (ലൂണ 1958എ എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു) ബഹിരാകാശ പേടകം ചന്ദ്രോപരിതലത്തില് ബോധപൂര്വം ഇടിച്ചുവീഴ്ത്താനുള്ള ശ്രമമായിരുന്നു, എന്നാല് 794 പൗണ്ട് (360 കിലോഗ്രാം) ഭാരമുള്ള പേടകം ഒരിക്കലും എത്തിയില്ല . 1958 സെപ്റ്റംബര് 23-ന് വിക്ഷേപിച്ച് 92 സെക്കന്ഡുകള്ക്ക് ശേഷം പൊട്ടിത്തെറിക്കുകയും ചെയ്തു.
നാസയുടെ ആദ്യത്തെ 6 റേഞ്ചര് ദൗത്യങ്ങള് (1961-1964)
ആദ്യകാല പയനിയര് ദൗത്യങ്ങള് ചന്ദ്രന്റെ സമീപത്ത് എത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങളാണെങ്കില്, 1960-കളിലെ നാസയുടെ റേഞ്ചര് ദൗത്യങ്ങള് ചന്ദ്രനെ പേടകങ്ങള് ഉപയോഗിച്ച് പഠിക്കാനും മനഃപൂര്വം ചന്ദ്രോപരിതലത്തില് ഇടിച്ചുവീഴ്ത്താനുമുള്ള ശ്രമങ്ങളായിരുന്നു. റേഞ്ചര് ദൗത്യങ്ങള് ഏഴ് മുതല് ഒമ്പത് വരെ വിജയകരമായിരുന്നു, എന്നാല് നാസ വിശദീകരിക്കുന്നതുപോലെ മുമ്പത്തെ ആറ് ദൗത്യങ്ങളില് ഇത് പറയാന് കഴിഞ്ഞില്ല :
നാസയുടെ സര്വേയര് 2 (1966), സര്വേയര് 4 (1967)
ചന്ദ്രോപരിതലത്തില് സുരക്ഷിതമായി ഇറങ്ങുന്ന ആദ്യത്തെ യുഎസ് ബഹിരാകാശ പേടകം എന്ന നിലയില് നാസയുടെ സര്വേയര് പേടകങ്ങള് പ്രസിദ്ധമാണ്, എന്നാല് ഏഴ് ദൗത്യങ്ങളില് രണ്ടെണ്ണം പൂര്ണമായും എഴുതിത്തള്ളലായിരുന്നു. 1966 സെപ്റ്റംബറില് സര്വേയര് 2 ചന്ദ്രനില് തകര്ന്നുവീണു. ആശയവിനിമയം നഷ്ടപ്പെട്ടതിനെത്തുടര്ന്ന് 1967 ജൂലൈയില് സര്വേയര് 4 തകര്ന്നു.
സോവിയറ്റ് സോണ്ട് 6 ദൗത്യം (1968)
1968 നവംബര് 10 ന് സോവിയറ്റ് യൂണിയന് സോണ്ട് 6 ബഹിരാകാശ പേടകം വിജയകരമായി വിക്ഷേപിച്ചു, ഒരു ചാന്ദ്ര പറക്കലും തുടര്ന്ന് ഭൂമിയിലേക്കുള്ള തിരിച്ചുവരവും നടത്തുക എന്നതായിരുന്നു ലക്ഷ്യം. സോണ്ട് 6 ന് ചന്ദ്രന്റെ വിദൂര വശത്ത് വട്ടമിടാന് കഴിഞ്ഞു, എന്നാല് റീ-എന്ട്രി സമയത്ത് ബഹിരാകാശ പേടകത്തിലെ പാരച്യൂട്ടുകള് ശരിയായി വിന്യസിക്കുന്നതില് പരാജയപ്പെട്ടു, അതിന്റെ ഫലമായി കസാക്കിസ്ഥാന് സമതലങ്ങളില് പേടകം നഷ്ടപ്പെട്ടു.
അപ്പോളോ 13 (1970)
സോണ്ട് 6 പോലെ, നാസയുടെ അപ്പോളോ 13 ദൗത്യവും വിജയകരമായ പരാജയമായി കണക്കാക്കാം . ദൗത്യം ആരംഭിച്ച് രണ്ട് ദിവസത്തിനുള്ളില് സര്വീസ് മൊഡ്യൂളിലെ ഓക്സിജന് ടാങ്ക് പൊട്ടിയതിനെ തുടര്ന്ന് മൂന്നാമത്തെ അപ്പോളോ ചാന്ദ്ര ലാന്ഡിംഗ് ശ്രമം ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വന്നു. ഓക്സിജന് തീര്ന്നതോടെ കമാന്ഡ് മൊഡ്യൂളില് നിന്ന് ലൂണാര് മൊഡ്യൂളിലേക്ക് പിന്വാങ്ങാന് ക്രൂ നിര്ബന്ധിതരായി. 1970 ഏപ്രില് 17-ന് ജാക്ക് സ്വിഗെര്ട്ടിനും ഫ്രെഡ് ഹെയ്സിനും ഒപ്പം ലവലും സുരക്ഷിതമായി ഭൂമിയിലേക്ക് മടങ്ങി.
സോവിയറ്റ് ലൂണ 15 ദൗത്യം (1969)
സോവിയറ്റ് യൂണിയന്റെ ദീര്ഘകാല ലൂണ ദൗത്യത്തില് ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള ഡസന് കണക്കിന് ദൗത്യങ്ങള് ഉള്പ്പെടുന്നു, അവയെല്ലാം വിജയിച്ചില്ല. 1958 മുതല് 1976 വരെയുള്ള കാലയളവില് നിരവധി നേട്ടങ്ങള് ലൂണ ദൗത്യങ്ങള് നേടി, എന്നാല് വിജയകരമായ ഓരോ ദൗത്യത്തിനും രണ്ട് പരാജയങ്ങള് നേരിട്ടു. ലൂണാര് ലാന്ഡിംഗിനും സാമ്പിള് ശേഖരിച്ച് മടങ്ങാനുള്ള ദൗത്യത്തിനും ശ്രമിച്ച ലൂണ 15 ആയിരുന്നു ശ്രദ്ധേയമായ ഒരു പരാജയം. 1969 ജൂലൈ 21 ന് പേടകം അപ്രതീക്ഷിതമായി ചന്ദ്രോപരിതലത്തില് തകര്ന്നുവീണു-നാസ ബഹിരാകാശയാത്രികനായ നീല് ആംസ്ട്രോംഗ് ചന്ദ്രനില് ആദ്യമായി കാലുകുത്തിയ അതേ ദിവസം തന്നെ.
ചൈനയുടെ ലോങ്ജിയാങ്-1 (2018)
ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള ചൈനയുടെ ദൗത്യത്തിന്റെ (Chang'e 4) ഭാഗമായി, ചന്ദ്രന്റെ ഭ്രമണപഥത്തില് അള്ട്രാ ലോംഗ്-വേവ് ശാസ്ത്ര നിരീക്ഷണങ്ങള് നടത്തുന്നതിനുള്ള ദൗത്യങ്ങളില് ലോംഗ്ജിയാങ്-1, ലോംഗ്ജിയാങ്-2 എന്നീ രണ്ട് മൈക്രോസാറ്റലൈറ്റുകള് 2018 മെയ് മാസത്തില് വിക്ഷേപിച്ചു. ലോങ്ജിയാങ്-2 ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്ത് എത്തിയെങ്കിലും ലോങ്ജിയാങ്-1 ന് ഭൗമ ഭ്രമണപഥം വിടുന്നതില് നിന്ന് പ്രശ്നങ്ങള് നേരിട്ടു.
ഇസ്രാഈലിന്റെ ബെറെഷീറ്റ് (2019)
2019-ല്, അമേരിക്ക, സോവിയറ്റ് യൂണിയന്, ചൈന എന്നീ രാജ്യങ്ങള്ക്ക് ശേഷം ചന്ദ്രനില് പേടകം ഇറക്കുന്ന നാലാമത്തെ രാജ്യമാകാന് ഇസ്രാഈല് ശ്രമിച്ചു. നിര്ഭാഗ്യവശാല്, 2019 ഏപ്രില് 11-ന് ലാന്ഡിംഗ് ശ്രമത്തിനിടെ ബെറെഷീറ്റ് പേടകം തകര്ന്നതിനാല് അത് സംഭവിച്ചില്ല. ഇസ്രാഈല് തദ്ദേശീയമായി നിര്മിച്ച ബഹിരാകാശ പേടകം ലാന്ഡിംഗിന്റെ അവസാന നിമിഷങ്ങളിലാണ് തകര്ന്നു വീണത്. അന്ന് 500 കിലോമീറ്റര് വേഗത്തിലാണ് പേടകം ചന്ദ്രോപരിതലത്തില് ഇടിച്ചിറങ്ങിയത്.
ഇന്ത്യയുടെ ചന്ദ്രയാന്-2 (2019)
2019 സെപ്റ്റംബറില് ചന്ദ്രനില് ചന്ദ്രയാന്-2 വിക്രം ലാന്ഡര് ഇറക്കുന്നതില് ഇന്ത്യ പരാജയപ്പെട്ടു. പേടകം ഇറങ്ങുമ്പോള് മന്ദഗതിയിലാക്കുന്നതിലാണ് പരാജയം സംഭവിച്ചത്. ഇത് മണിക്കൂറില് 110 മൈല് (180 കിലോമീറ്റര്) വേഗതയില് ചന്ദ്രന്റെ ഉപരിതലത്തില് പതിക്കാന് കാരണമായി. ലാന്ഡിംഗ് ദിവസം ചന്ദ്രന്റെ ഉപരിതലത്തില് നിന്ന് 335 മീറ്റര് (0.335 കിലോമീറ്റര്) അകലെയായിരിക്കുമ്പോള് വിക്രം ലാന്ഡറുമായുള്ള എല്ലാ ബന്ധങ്ങളും ഐഎസ്ആര്ഒയ്ക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടു.
ചന്ദ്രോപരിതലത്തില് സോഫ്റ്റ് ലാന്ഡിംഗ് നടത്തുകയായിരുന്നു ചാന്ദ്രദൗത്യത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം. വിക്രം ലാന്ഡര് ഇടിച്ചിറങ്ങിയതിന്റെ പിന്നിലെ കാരണം അത് നിശ്ചയിച്ച 55 ഡിഗ്രിക്ക് പകരം 410 ഡിഗ്രി ചരിഞ്ഞതാണ്. ലാന്ഡര് അതിന്റെ പാതയില് നിന്ന് ചരിഞ്ഞപ്പോള് ശാസ്ത്രജ്ഞര്ക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാന് കഴിഞ്ഞില്ല. സോഫ്റ്റ്വെയര് തകരാര് മൂലമാണ് പേടകം തകര്ന്നതെന്ന് ഐഎസ്ആര്ഒ റിപ്പോര്ട്ടില് പറയുന്നു.
ജാക്സയുടെ ഒമൊട്ടേനാഷി (2022)
2022 നവംബറില് നാസയുടെ എസ്എല്എസ് റോക്കറ്റ് ആദ്യമായി പറന്നപ്പോള്, പത്ത് പേടകങ്ങളും ബഹിരാകാശത്തേക്ക് എത്തിച്ചു. ജപ്പാനിലെ എയ്റോസ്പേസ് എക്സ്പ്ലോറേഷന് ഏജന്സി (ജാക്സ) രൂപകല്പ്പന ചെയ്ത ഒമോട്ടേനാഷി അര്ദ്ധ-ഹാര്ഡ് ചാന്ദ്ര ലാന്ഡിംഗ് നടത്താന് ലക്ഷ്യമിട്ടിരുന്നു, എന്നാല് വിക്ഷേപണത്തിന് ശേഷം പേടകവുമായി ആശയവിനിമയം നടത്താന് ബഹിരാകാശ ഏജന്സിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല .
ലൂണാര് ഫ്ലാഷ്ലൈറ്റ് (2022)
2022 ഡിസംബറില് വിക്ഷേപിച്ചതിന് തൊട്ടുപിന്നാലെ നാസയുടെ ലൂണാര് ഫ്ലാഷ്ലൈറ്റിന്റെ പ്രശ്നങ്ങള് ഉയര്ന്നുവന്നു. ചന്ദ്രനുചുറ്റും ആസൂത്രിതമായ ഭ്രമണപഥത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാനായില്ല. ജോര്ജിയ ടെക്കിലെ എഞ്ചിനീയര്മാരുമായി ചേര്ന്നാണ് നാസ ഈ പദ്ധതി ആവിഷ്കരിച്ചത്.
ഹകുട്ടോ-ആര് എം1 ലാന്ഡര് (2023)
ചന്ദ്രനില് ലാന്ഡര് ഇറക്കിയ ആദ്യത്തെ വാണിജ്യ സംരംഭമായി ചരിത്രം സൃഷ്ടിക്കുമെന്ന് ടോക്കിയോ ആസ്ഥാനമായുള്ള ഐസ്പേസ് കമ്പനി പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു, പക്ഷേ അത് അങ്ങനെയായിരുന്നില്ല. ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള നാല് മാസത്തെ യാത്രയ്ക്ക് ശേഷം, 2023 ഏപ്രില് 25-ന് ഹകുട്ടോ-ആര് എം1 ലാന്ഡര് ചന്ദ്രോപരിതലത്തില് തകര്ന്നുവീണു. എന്താണ് കുഴപ്പം സംഭവിച്ചതെന്ന് മനസിലാക്കാന് എന്ജിനീയര്മാര് ഇപ്പോഴും ശ്രമിക്കുന്നു.
തിങ്കളാഴ്ച ചന്ദ്രന്റെ ദക്ഷിണധ്രുവത്തില് സോഫ്റ്റ് ലാന്ഡിങ് നടത്താനാണ് ലക്ഷ്യമിട്ടിരുന്നത്. 47 വര്ഷത്തിനിടെ റഷ്യയുടെ ആദ്യ ചാന്ദ്ര ദൗത്യമായിരുന്നു ഇത്. ഇന്ത്യയുടെ ചാന്ദ്രദൗത്യമായ ചന്ദ്രയാന്-3 വിക്ഷേപിച്ചതിന് പിന്നാലെയായിരുന്നു ലൂണ-25ന്റെ വിക്ഷേപണം. ഇന്ത്യയുടെ ചന്ദ്രയാന്-3 ആണോ അല്ലെങ്കില് റഷ്യയുടെ ലൂണ-25 ആണോ ചന്ദ്രനില് ആദ്യം ഇറങ്ങുക എന്നത് ലോകം ആകാക്ഷയോടെ വീക്ഷിച്ച് വരുന്നതിനിടെയാണ് ലൂണ-25 ചന്ദ്രനില് തകര്ന്നുവീണത്. പഴയ സോവിയറ്റ് യൂണിയന്, അമേരിക്ക, ചൈന എന്നീ മൂന്ന് രാജ്യങ്ങള് മാത്രമാണ് വിജയകരമായി ചന്ദ്രനില് ഇറങ്ങിയത്. ചന്ദ്രന്റെ ദക്ഷിണധ്രുവത്തില് ആദ്യമായി ഇറങ്ങുക എന്നതാണ് ഇന്ത്യയും റഷ്യയും ലക്ഷ്യമിട്ടത്.
എളുപ്പമല്ല ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള യാത്ര
1958 ഓഗസ്റ്റില്, ആദ്യത്തെ അമേരിക്കന് ഉപഗ്രഹം വിക്ഷേപിച്ച് ഏകദേശം ആറുമാസത്തിനുശേഷം, ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള ദൗത്യത്തില് പേടകം വിക്ഷേപിക്കാന് വ്യോമസേന ശ്രമിച്ചു. ദൗത്യം പരാജയപ്പെട്ടു, അതിനാല് സെപ്തംബറില് എയര്ഫോഴ്സ് വീണ്ടും ശ്രമിച്ചു. രണ്ടാമത്തെ ദൗത്യവും പരാജയപ്പെട്ടു. സോവിയറ്റ് യൂണിയന് അതേ സമയം സമാനമായ ദൗത്യങ്ങള് പരീക്ഷിച്ചു, പരാജയങ്ങളുടെ പ്രവാഹം അവരും അനുഭവിച്ചു. ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള യാത്ര എളുപ്പമായിരിക്കില്ല എന്നതിന്റെ സൂചനയായിരുന്നു ഈ ആദ്യ കാലിടറുന്ന ഘട്ടങ്ങള്. ചന്ദ്രനിലെത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങള് എല്ലായ്പ്പോഴും വിജയിക്കില്ല. കഴിഞ്ഞ 65 വര്ഷത്തെ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായ പരാജയപ്പെട്ട ചാന്ദ്ര ദൗത്യങ്ങളില് ചിലത് ഇതാ.
യുഎസ് എയര്ഫോഴ്സ് പയനിയര് 0 മിഷന് (1958)
ബഹിരാകാശ മത്സരം സജീവമായതോടെ, ചാന്ദ്ര പര്യവേക്ഷണത്തിന്റെ സാധ്യതകള് വിലയിരുത്തുന്നതിന് യുഎസ് എയര്ഫോഴ്സ് ദൗത്യങ്ങളുടെ ഒരു പരമ്പര രൂപകല്പന ചെയ്തു. പയനിയര് ദൗത്യങ്ങള് എന്നറിയപ്പെടുന്ന അവ ഭൗമ ഭ്രമണപഥത്തിനപ്പുറത്തേക്ക് എവിടെയെങ്കിലും ബഹിരാകാശ പേടകം അയയ്ക്കാനുള്ള ആദ്യ ശ്രമമായിരുന്നു എന്ന് നാസ പറയുന്നു. 1958 ഓഗസ്റ്റ് 17-ന് വിക്ഷേപിച്ച് 73 സെക്കന്ഡുകള്ക്കുള്ളില് തോര്-ഏബിള് റോക്കറ്റ് പൊട്ടിത്തെറിച്ചതോടെ, ഏബിള് 1 (പിന്നീട് പയനിയര് 0 എന്ന് നാമകരണം ചെയ്യപ്പെട്ടു) എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ ദൗത്യങ്ങളില് ആദ്യത്തേത് നന്നായി നടന്നില്ല. അടുത്ത മൂന്ന് പയനിയര് വിക്ഷേപണങ്ങളും സമാനമായി അവസാനിച്ചു.
സോവിയറ്റ് യൂണിയന്റെ ലൂണ ഇ-1 നമ്പര് 1 (1958)
അമേരിക്കയെപ്പോലെ സോവിയറ്റ് യൂണിയനും ചന്ദ്രനില് എത്താന് ഉത്സാഹത്തിലായിരുന്നു. ലൂണ ദൗത്യങ്ങളുടെ പരമ്പരയിലൂടെ അതിന് ശ്രമിച്ചു, എന്നാല് ഈ ആദ്യകാല പര്യവേക്ഷണ ശ്രമങ്ങളും പരാജയങ്ങള്ക്ക് കാരണമായി. ഈ ദൗത്യങ്ങളില് ആദ്യത്തേത്, ലൂണ ഇ-1 നമ്പര് 1 (ലൂണ 1958എ എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു) ബഹിരാകാശ പേടകം ചന്ദ്രോപരിതലത്തില് ബോധപൂര്വം ഇടിച്ചുവീഴ്ത്താനുള്ള ശ്രമമായിരുന്നു, എന്നാല് 794 പൗണ്ട് (360 കിലോഗ്രാം) ഭാരമുള്ള പേടകം ഒരിക്കലും എത്തിയില്ല . 1958 സെപ്റ്റംബര് 23-ന് വിക്ഷേപിച്ച് 92 സെക്കന്ഡുകള്ക്ക് ശേഷം പൊട്ടിത്തെറിക്കുകയും ചെയ്തു.
നാസയുടെ ആദ്യത്തെ 6 റേഞ്ചര് ദൗത്യങ്ങള് (1961-1964)
ആദ്യകാല പയനിയര് ദൗത്യങ്ങള് ചന്ദ്രന്റെ സമീപത്ത് എത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങളാണെങ്കില്, 1960-കളിലെ നാസയുടെ റേഞ്ചര് ദൗത്യങ്ങള് ചന്ദ്രനെ പേടകങ്ങള് ഉപയോഗിച്ച് പഠിക്കാനും മനഃപൂര്വം ചന്ദ്രോപരിതലത്തില് ഇടിച്ചുവീഴ്ത്താനുമുള്ള ശ്രമങ്ങളായിരുന്നു. റേഞ്ചര് ദൗത്യങ്ങള് ഏഴ് മുതല് ഒമ്പത് വരെ വിജയകരമായിരുന്നു, എന്നാല് നാസ വിശദീകരിക്കുന്നതുപോലെ മുമ്പത്തെ ആറ് ദൗത്യങ്ങളില് ഇത് പറയാന് കഴിഞ്ഞില്ല :
നാസയുടെ സര്വേയര് 2 (1966), സര്വേയര് 4 (1967)
ചന്ദ്രോപരിതലത്തില് സുരക്ഷിതമായി ഇറങ്ങുന്ന ആദ്യത്തെ യുഎസ് ബഹിരാകാശ പേടകം എന്ന നിലയില് നാസയുടെ സര്വേയര് പേടകങ്ങള് പ്രസിദ്ധമാണ്, എന്നാല് ഏഴ് ദൗത്യങ്ങളില് രണ്ടെണ്ണം പൂര്ണമായും എഴുതിത്തള്ളലായിരുന്നു. 1966 സെപ്റ്റംബറില് സര്വേയര് 2 ചന്ദ്രനില് തകര്ന്നുവീണു. ആശയവിനിമയം നഷ്ടപ്പെട്ടതിനെത്തുടര്ന്ന് 1967 ജൂലൈയില് സര്വേയര് 4 തകര്ന്നു.
സോവിയറ്റ് സോണ്ട് 6 ദൗത്യം (1968)
1968 നവംബര് 10 ന് സോവിയറ്റ് യൂണിയന് സോണ്ട് 6 ബഹിരാകാശ പേടകം വിജയകരമായി വിക്ഷേപിച്ചു, ഒരു ചാന്ദ്ര പറക്കലും തുടര്ന്ന് ഭൂമിയിലേക്കുള്ള തിരിച്ചുവരവും നടത്തുക എന്നതായിരുന്നു ലക്ഷ്യം. സോണ്ട് 6 ന് ചന്ദ്രന്റെ വിദൂര വശത്ത് വട്ടമിടാന് കഴിഞ്ഞു, എന്നാല് റീ-എന്ട്രി സമയത്ത് ബഹിരാകാശ പേടകത്തിലെ പാരച്യൂട്ടുകള് ശരിയായി വിന്യസിക്കുന്നതില് പരാജയപ്പെട്ടു, അതിന്റെ ഫലമായി കസാക്കിസ്ഥാന് സമതലങ്ങളില് പേടകം നഷ്ടപ്പെട്ടു.
അപ്പോളോ 13 (1970)
സോണ്ട് 6 പോലെ, നാസയുടെ അപ്പോളോ 13 ദൗത്യവും വിജയകരമായ പരാജയമായി കണക്കാക്കാം . ദൗത്യം ആരംഭിച്ച് രണ്ട് ദിവസത്തിനുള്ളില് സര്വീസ് മൊഡ്യൂളിലെ ഓക്സിജന് ടാങ്ക് പൊട്ടിയതിനെ തുടര്ന്ന് മൂന്നാമത്തെ അപ്പോളോ ചാന്ദ്ര ലാന്ഡിംഗ് ശ്രമം ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വന്നു. ഓക്സിജന് തീര്ന്നതോടെ കമാന്ഡ് മൊഡ്യൂളില് നിന്ന് ലൂണാര് മൊഡ്യൂളിലേക്ക് പിന്വാങ്ങാന് ക്രൂ നിര്ബന്ധിതരായി. 1970 ഏപ്രില് 17-ന് ജാക്ക് സ്വിഗെര്ട്ടിനും ഫ്രെഡ് ഹെയ്സിനും ഒപ്പം ലവലും സുരക്ഷിതമായി ഭൂമിയിലേക്ക് മടങ്ങി.
സോവിയറ്റ് ലൂണ 15 ദൗത്യം (1969)
സോവിയറ്റ് യൂണിയന്റെ ദീര്ഘകാല ലൂണ ദൗത്യത്തില് ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള ഡസന് കണക്കിന് ദൗത്യങ്ങള് ഉള്പ്പെടുന്നു, അവയെല്ലാം വിജയിച്ചില്ല. 1958 മുതല് 1976 വരെയുള്ള കാലയളവില് നിരവധി നേട്ടങ്ങള് ലൂണ ദൗത്യങ്ങള് നേടി, എന്നാല് വിജയകരമായ ഓരോ ദൗത്യത്തിനും രണ്ട് പരാജയങ്ങള് നേരിട്ടു. ലൂണാര് ലാന്ഡിംഗിനും സാമ്പിള് ശേഖരിച്ച് മടങ്ങാനുള്ള ദൗത്യത്തിനും ശ്രമിച്ച ലൂണ 15 ആയിരുന്നു ശ്രദ്ധേയമായ ഒരു പരാജയം. 1969 ജൂലൈ 21 ന് പേടകം അപ്രതീക്ഷിതമായി ചന്ദ്രോപരിതലത്തില് തകര്ന്നുവീണു-നാസ ബഹിരാകാശയാത്രികനായ നീല് ആംസ്ട്രോംഗ് ചന്ദ്രനില് ആദ്യമായി കാലുകുത്തിയ അതേ ദിവസം തന്നെ.
ചൈനയുടെ ലോങ്ജിയാങ്-1 (2018)
ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള ചൈനയുടെ ദൗത്യത്തിന്റെ (Chang'e 4) ഭാഗമായി, ചന്ദ്രന്റെ ഭ്രമണപഥത്തില് അള്ട്രാ ലോംഗ്-വേവ് ശാസ്ത്ര നിരീക്ഷണങ്ങള് നടത്തുന്നതിനുള്ള ദൗത്യങ്ങളില് ലോംഗ്ജിയാങ്-1, ലോംഗ്ജിയാങ്-2 എന്നീ രണ്ട് മൈക്രോസാറ്റലൈറ്റുകള് 2018 മെയ് മാസത്തില് വിക്ഷേപിച്ചു. ലോങ്ജിയാങ്-2 ലക്ഷ്യസ്ഥാനത്ത് എത്തിയെങ്കിലും ലോങ്ജിയാങ്-1 ന് ഭൗമ ഭ്രമണപഥം വിടുന്നതില് നിന്ന് പ്രശ്നങ്ങള് നേരിട്ടു.
ഇസ്രാഈലിന്റെ ബെറെഷീറ്റ് (2019)
2019-ല്, അമേരിക്ക, സോവിയറ്റ് യൂണിയന്, ചൈന എന്നീ രാജ്യങ്ങള്ക്ക് ശേഷം ചന്ദ്രനില് പേടകം ഇറക്കുന്ന നാലാമത്തെ രാജ്യമാകാന് ഇസ്രാഈല് ശ്രമിച്ചു. നിര്ഭാഗ്യവശാല്, 2019 ഏപ്രില് 11-ന് ലാന്ഡിംഗ് ശ്രമത്തിനിടെ ബെറെഷീറ്റ് പേടകം തകര്ന്നതിനാല് അത് സംഭവിച്ചില്ല. ഇസ്രാഈല് തദ്ദേശീയമായി നിര്മിച്ച ബഹിരാകാശ പേടകം ലാന്ഡിംഗിന്റെ അവസാന നിമിഷങ്ങളിലാണ് തകര്ന്നു വീണത്. അന്ന് 500 കിലോമീറ്റര് വേഗത്തിലാണ് പേടകം ചന്ദ്രോപരിതലത്തില് ഇടിച്ചിറങ്ങിയത്.
ഇന്ത്യയുടെ ചന്ദ്രയാന്-2 (2019)
2019 സെപ്റ്റംബറില് ചന്ദ്രനില് ചന്ദ്രയാന്-2 വിക്രം ലാന്ഡര് ഇറക്കുന്നതില് ഇന്ത്യ പരാജയപ്പെട്ടു. പേടകം ഇറങ്ങുമ്പോള് മന്ദഗതിയിലാക്കുന്നതിലാണ് പരാജയം സംഭവിച്ചത്. ഇത് മണിക്കൂറില് 110 മൈല് (180 കിലോമീറ്റര്) വേഗതയില് ചന്ദ്രന്റെ ഉപരിതലത്തില് പതിക്കാന് കാരണമായി. ലാന്ഡിംഗ് ദിവസം ചന്ദ്രന്റെ ഉപരിതലത്തില് നിന്ന് 335 മീറ്റര് (0.335 കിലോമീറ്റര്) അകലെയായിരിക്കുമ്പോള് വിക്രം ലാന്ഡറുമായുള്ള എല്ലാ ബന്ധങ്ങളും ഐഎസ്ആര്ഒയ്ക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടു.
ചന്ദ്രോപരിതലത്തില് സോഫ്റ്റ് ലാന്ഡിംഗ് നടത്തുകയായിരുന്നു ചാന്ദ്രദൗത്യത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം. വിക്രം ലാന്ഡര് ഇടിച്ചിറങ്ങിയതിന്റെ പിന്നിലെ കാരണം അത് നിശ്ചയിച്ച 55 ഡിഗ്രിക്ക് പകരം 410 ഡിഗ്രി ചരിഞ്ഞതാണ്. ലാന്ഡര് അതിന്റെ പാതയില് നിന്ന് ചരിഞ്ഞപ്പോള് ശാസ്ത്രജ്ഞര്ക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാന് കഴിഞ്ഞില്ല. സോഫ്റ്റ്വെയര് തകരാര് മൂലമാണ് പേടകം തകര്ന്നതെന്ന് ഐഎസ്ആര്ഒ റിപ്പോര്ട്ടില് പറയുന്നു.
ജാക്സയുടെ ഒമൊട്ടേനാഷി (2022)
2022 നവംബറില് നാസയുടെ എസ്എല്എസ് റോക്കറ്റ് ആദ്യമായി പറന്നപ്പോള്, പത്ത് പേടകങ്ങളും ബഹിരാകാശത്തേക്ക് എത്തിച്ചു. ജപ്പാനിലെ എയ്റോസ്പേസ് എക്സ്പ്ലോറേഷന് ഏജന്സി (ജാക്സ) രൂപകല്പ്പന ചെയ്ത ഒമോട്ടേനാഷി അര്ദ്ധ-ഹാര്ഡ് ചാന്ദ്ര ലാന്ഡിംഗ് നടത്താന് ലക്ഷ്യമിട്ടിരുന്നു, എന്നാല് വിക്ഷേപണത്തിന് ശേഷം പേടകവുമായി ആശയവിനിമയം നടത്താന് ബഹിരാകാശ ഏജന്സിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല .
ലൂണാര് ഫ്ലാഷ്ലൈറ്റ് (2022)
2022 ഡിസംബറില് വിക്ഷേപിച്ചതിന് തൊട്ടുപിന്നാലെ നാസയുടെ ലൂണാര് ഫ്ലാഷ്ലൈറ്റിന്റെ പ്രശ്നങ്ങള് ഉയര്ന്നുവന്നു. ചന്ദ്രനുചുറ്റും ആസൂത്രിതമായ ഭ്രമണപഥത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാനായില്ല. ജോര്ജിയ ടെക്കിലെ എഞ്ചിനീയര്മാരുമായി ചേര്ന്നാണ് നാസ ഈ പദ്ധതി ആവിഷ്കരിച്ചത്.
ഹകുട്ടോ-ആര് എം1 ലാന്ഡര് (2023)
ചന്ദ്രനില് ലാന്ഡര് ഇറക്കിയ ആദ്യത്തെ വാണിജ്യ സംരംഭമായി ചരിത്രം സൃഷ്ടിക്കുമെന്ന് ടോക്കിയോ ആസ്ഥാനമായുള്ള ഐസ്പേസ് കമ്പനി പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു, പക്ഷേ അത് അങ്ങനെയായിരുന്നില്ല. ചന്ദ്രനിലേക്കുള്ള നാല് മാസത്തെ യാത്രയ്ക്ക് ശേഷം, 2023 ഏപ്രില് 25-ന് ഹകുട്ടോ-ആര് എം1 ലാന്ഡര് ചന്ദ്രോപരിതലത്തില് തകര്ന്നുവീണു. എന്താണ് കുഴപ്പം സംഭവിച്ചതെന്ന് മനസിലാക്കാന് എന്ജിനീയര്മാര് ഇപ്പോഴും ശ്രമിക്കുന്നു.
Keywords: Russia, Luna-25, Chandrayaan-3, Moon Mission, Science, World News, National News, These Failed Missions to the Moon Remind Us That Space Is Hard.
< !- START disable copy paste -->
ഇവിടെ വായനക്കാർക്ക് അഭിപ്രായങ്ങൾ
രേഖപ്പെടുത്താം. സ്വതന്ത്രമായ
ചിന്തയും അഭിപ്രായ പ്രകടനവും
പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു. എന്നാൽ
ഇവ കെവാർത്തയുടെ അഭിപ്രായങ്ങളായി
കണക്കാക്കരുത്. അധിക്ഷേപങ്ങളും
വിദ്വേഷ - അശ്ലീല പരാമർശങ്ങളും
പാടുള്ളതല്ല. ലംഘിക്കുന്നവർക്ക്
ശക്തമായ നിയമനടപടി നേരിടേണ്ടി
വന്നേക്കാം.