ഇരുപത്തിനാലു വര്ഷത്തെ പ്രവാസ ജീവിതത്തില് എത്ര തവണ വിമാന യാത്ര ചെയ്തുവെന്ന് കൃത്യമായി ഓര്മ്മിക്കുന്നില്ല. ഓരോ യാത്രയും പുതിയ പുതിയ എത്രയോ ആള്ക്കാരുമായി ബന്ധപ്പെടാനും അവരുടെ അനുഭവങ്ങള് പങ്ക് വെയ്ക്കാനും കഴിഞ്ഞു എന്നത് ജീവിതത്തിലെ വലിയ അനുഗ്രഹമായി തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.
ആദ്യ കാലയാത്രകള് അധികവും മുംബൈയ് വഴിയാണ് ചെയ്യേണ്ടി വന്നത്... കരിപ്പൂര് വിമാനത്താവളവും മംഗലാപുരം (ബജ്പെ) വിമാനത്താവളവും വഴിയുള്ള വിദേശ യാത്രകള് അടുത്തകാലത്താണല്ലോ ആരംഭിച്ചത്. അത് വരെ കേരളത്തിലെ യാത്രക്കാരുടെ പ്രധാന വിദേശ യാത്രാ കേന്ദ്രം മുംബൈ ആയിരുന്നു. ആ യാത്രകള് ഏറെ ആസ്വാദ്യകരമാണ്.
രാവിലെ തുടങ്ങുന്ന യാത്ര കാസര്കോട് നിന്ന് ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് മുംബൈയില് എത്തും. പ്രഭാത കുളിര്ക്കാറ്റില് നോക്കി മഞ്ഞില് പൊതിഞ്ഞു കര്ണാടകയുടെ മനോഹരമായ ഗ്രാമീണ ഭംഗി മനസിനെ ആനന്ദിപ്പിക്കുന്നതാണ്. വെയില് തെളിയുമ്പോള് മഞ്ഞിന്റെ മതില് മെല്ലേ മായും. പിന്നെ തെളിഞ്ഞ പ്രകൃതി... മലയും വയലും കാടും എല്ലാം വേഗതയില് ഓടി അകലും. മനസില് വീടും നാടും വിവിധ ചിത്രങ്ങളും തെളിയും. ഉമ്മ, ബാപ്പ, ഭാര്യ, കുട്ടികള്... എല്ലാം പല ഭാവങ്ങള് പകരും. ഓരോ ബസ് യാത്രയും നൊമ്പരങ്ങളുടെ രാഗവീചികള് മീട്ടും. ഉച്ച ഊണ് കഴിഞ്ഞാല് പിന്നെ ബസ്സിലെ ടി.വി. യില് തെളിയുന്ന സിനിമയും കണ്ട് അറിയാതെ മയക്കത്തിലെയ്ക്ക് വഴുതി വീഴും. സ്വപ്നങ്ങളില് അപ്പോഴും മധുരമായ അവധി ആഘോഷത്തിന്റെ വര്ണ ചിത്രങ്ങളായിരിക്കും.
യാത്രക്കിടയില് പലപ്പോഴും ദീര്ഘയാത്രക്കാരെ പലരംഗത്തുള്ളവരും കൊള്ളയടിക്കുന്നു. എന്നാല് മാന്യമായ കൊള്ളയടിനടത്തുന്നത് ഹോട്ടല് കച്ചവടക്കാരാണ്. സാധാരണ ഊണ് ഇത്തരം അധിക ഹോട്ടലിലും ഉണ്ടാകില്ല. ബിരിയാണിയും നെയ്ച്ചോറും, മട്ടനും, ചിക്കനും ഇതാണ് തട്ടിപ്പിന്റെ വഴി. വിശന്ന് വലഞ്ഞ് എത്തുന്ന ബസ് യാത്രക്കാര്ക്ക് എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാതെ പറ്റില്ല. കൊള്ള ലാഭം വാങ്ങിക്കൊണ്ട് ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത ഭക്ഷണം നല്കുക എന്നത് വഴിയോര ഹോട്ടല്കാരുടെ രീതിയാണ്. ഇതിന് എല്ലാ ഒത്താശയും ചെയ്തു കൊടുക്കുന്നത് ബസ്് ജീവനക്കാരാണ്. അവര്ക്ക് സൗജന്യ ഭക്ഷണവും പിന്നെ മിന്നുങ്ങണമെങ്കില് അതും ഹോട്ടല് ഉടമകള് സംഘടിപ്പിച്ച് കൊടുക്കും.
ഇത്തരം യാത്രാബസുകള് അവര്ക്ക് സൗജന്യങ്ങള് നല്കുന്ന ഹോട്ടലുകള്ക്ക് മുന്നില് മാത്രമേ യാത്രക്കാരെ എത്തിക്കുകയുള്ളു. അതു കൊണ്ട് മറ്റ് വഴികള് കാണാതെ ഇത്തരക്കാരുടെ പിടിച്ച്പറിയ്ക്ക് യാത്രക്കാര് ബലിയാടാകുന്നു... ഗള്ഫ് യാത്രയുടെ ചൂഷണം ഇവിടെ ആരംഭിക്കുന്നു. യാത്രയുടെ ഓരോ ഘട്ടങ്ങള് പിന്നിടുമ്പോഴും വലിയ വലിയ ചതിക്കുഴികളാണ് യാത്രകളിലും ഒളിഞ്ഞ് കിടക്കുന്നത്. യാത്രയ്ക്ക് ഒരുക്കങ്ങള് നടത്തുമ്പോഴും ചില തട്ടിപ്പുകള് അരങ്ങേറാറുണ്ട്. ബസ്് യാത്രക്കാരുടെ ടിക്കറ്റ് കാലേകൂട്ടി എടുത്തില്ലെങ്കില് ചിലപ്പോള് ആവശ്യത്തിന്റെ ഗൗരവം മനസിലാക്കി നിശ്ചിത നിരക്കിന്റെ ഇരട്ടി തന്നെ ചില ട്രാവല് ഏജന്സി ഇടാക്കിയെന്നു വരാം. വിസയുടെ കാലാവധി കഴിയാന് പോകുമ്പോഴും അവധി തീരാന് ചുരുങ്ങിയ സമയം ഉള്ളപ്പോഴും യാത്ര പല വിധത്തില് മാറ്റി വേക്കേണ്ടി വരുമ്പോഴും ഇത്തരം പകല് കൊള്ളകള്ക്ക് പാത്രമാകേണ്ടി വരുന്നു. ആവശ്യമറിഞ്ഞ് കഴുത്തു മുറിക്കാന് പല ഏജന്സിക്കും നല്ല മിടുക്കാണ്.
ബസ് യാത്രക്കിടയില് മറ്റു ചില ചതികുഴികളും ഉണ്ടാകാറുണ്ട്. റോഡു ടാക്സ് അടയ്ക്കാതെ ബസ് ഓടിക്കുന്നവര്, മുഴുവന് സ്റ്റേറ്റുകളും കടന്നു പോകേണ്ട പെര്മിറ്റ് ഇല്ലാത്ത യാത്രകള് ഇതെല്ലാം വളരെയധികം ബുദ്ധിമുട്ടുകള് വരുത്തി തീര്ക്കാറുണ്ട്. പലപ്പോഴും ചെക്ക് പോസ്റ്റുകളില് കൈകൂലി നല്കി ഇത്തരക്കാര് രക്ഷപ്പെടുമെങ്കിലും ചില അവസരങ്ങളില് പിടിക്കപ്പെടുന്നു. ടാക്സ് അടക്കാതെ പിടിക്കപ്പെടുന്ന ബസുകള് ചെക്ക് പോസ്റ്റുകളില് കുറേ നേരം നിര്ത്തിയിടേണ്ടി വരുന്നു. ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് എത്തിപ്പെടേണ്ട യാത്ര അങ്ങനെ ഏറെ സമയദൈര്ഘ്യം എടുക്കും.
ഒരു അവധിക്കാലം കഴിഞ്ഞ യാത്രയില് രാവിലെ തന്നെ സന്തോഷത്തോടെ ബസ്സില് പുറപ്പെട്ട്, ഊണ് കഴിച്ച് യാത്ര തുടര്ന്നു. കര്ണാടക കടന്നു പിന്നെയും ബസ് നീങ്ങി. അധികം താമസിയാതെ ബസ്് നിന്നു. യാത്രക്കാര് എല്ലാവരും ഉറക്കത്തിലാണ്... മയക്കം വിട്ട് കണ്ണ് തുറന്ന് പുറത്തേയ്ക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചു. സമയം വൈകുന്നേരമാകുന്നു. എന്താണ് ബസ്് നിര്ത്തിയത്. ചുറ്റും നോക്കി. വലിയ ആള് താമസമില്ലാത്ത സ്ഥലമാണ്. എതിരെ വന്ന ബസും നിര്ത്തിയിട്ടുണ്ട്.
എല്ലാവരും വെപ്രാളത്തോടെ പുറത്ത് ഇറങ്ങി. ബസ് ജീവനക്കാര് തമ്മില് ദൂരെ മാറി നിന്ന് രഹസ്യമായി എന്തോ ചര്ച്ച ചെയ്യുകയാണ്. ഞാനും പുറത്ത് ഇറങ്ങി. വിജനമായ പ്രദേശമാണ്. അടുത്തെങ്ങും ചെറിയ കടപോലും കാണുന്നില്ല. ആളുകള് യാത്രാക്ഷീണം അകറ്റാന് റോഡരിക്കില് ചുറ്റി നടന്നു. ചിലര് മൂത്രമൊഴിച്ചു. ബസ് ജീവനക്കാരുടെ സംഭാഷണം അപ്പോഴും അവസാനിച്ചിരുന്നില്ല. അല്പസമയത്തിന് ശേഷം ബസ് ഡ്രൈവര് യാത്രക്കാരുടെ അടുത്ത് വന്നു. ചെറിയ മൗനത്തിന് ശേഷം പറഞ്ഞു. വഴിയില് സ്പോയല് സ്ക്കൗട്ടിന്റെ പരിശോധന ഉണ്ട്. ഈ ബസിന് അടുത്ത സ്റ്റേറ്റില് കടക്കാനുള്ള പെര്മിറ്റ് ഇല്ല. അത് കൊണ്ട് എല്ലാവരും കുറച്ച് സമയം ബസില് തന്നെ ഇരിക്കണം. ഞങ്ങളുടെ ഒരു ബസ് ഉടനെ വരും. അതില് യാത്ര തുടരാം. ഞങ്ങള് അമ്പതിലധികം യാത്രക്കാര് അധികപേരും പിറ്റേ ദിവസം മുംബൈയില് നിന്നും പോകാനുള്ള വിമാന ടിക്കറ്റുമായി യാത്ര തിരിച്ചവര്. എന്ത് ചെയ്യും. ഈ പെരുവഴിയില്.
പലരും ദേഷ്യപ്പെട്ടു തുടങ്ങി. ബസ് ജീവനക്കാര് കമ്പനി മുതലാളിയില് കുറ്റം ചുമത്തി ഒഴിഞ്ഞു മാറി. ഡ്രൈവര് പറയുന്നത് അനുസരിക്കുകയല്ലാതെ വേറെ മാര്ഗമില്ലാതെ യാത്രക്കാര് വലഞ്ഞു. ഒരു ചായയോ, ഒരു തുള്ളി വെള്ളമോ കിട്ടാന് വഴി ഇല്ലാത്ത സ്ഥലത്താണ് എത്തിപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. പുകവലിക്കാര് ദേഷ്യപ്പെട്ടു തുടങ്ങി. പലരും തെറിഅഭിഷേകം ആരംഭിച്ചു. ഒന്നിനും പ്രതികരിക്കാതെ ഡ്രൈവര് ബസിനുള്ളില് ഇരുന്നു. യാത്രക്കാരില് ഒരു കുടുംബം ഉണ്ട്. അച്ഛനും അമ്മയും ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയും. കുറെ സമയം മരച്ചുവട്ടില് എല്ലാവരും കഥപറഞ്ഞു. കൊച്ചു കുട്ടിയുടെ കളി തമാശകള് ആസ്വദിച്ചു സമയം കളഞ്ഞു. കുട്ടി കളിച്ചു മടുത്തപ്പോള് എന്തോ വാശിപിടിച്ച് ഉറക്കെ കരച്ചില് ആരംഭിച്ചു. അമ്മയുടെ ഒരു വിദ്യയും കുട്ടിയെ സമാധാനിപ്പിച്ചില്ല. കണ്ടു നില്ക്കുന്നവരുടെ മുഖത്തും കുട്ടിയുടെ നിര്ത്താതെയുള്ള കരച്ചില് അസ്വസ്ഥത പടര്ത്തി.
നടന്നും ഇരുന്നും മടുത്ത യാത്രക്കാരില് അധികപേരും ദുഃഖത്തോടെ ബസിനകത്ത് കേറി ഉറങ്ങാന് ശ്രമിച്ചു. ഞാനും മറ്റു ചിലരും ചേര്ന്നു അല്പം ദൂരെ നടന്നു നോക്കി. ചായയോ,മറ്റെന്തെങ്കിലും കിട്ടുമോ എന്നറിയാനുള്ള വഴികള് തേടി. ഏകദേശം അരകിലോ മീറ്റര് നടന്നപ്പോള് ഒരു കട കണ്ടു. കൂടെ വന്ന ആള് ഒരാള് സിഗരറ്റ് വാങ്ങി പുകച്ചു. ഞാനും മറ്റുള്ളവരും യാത്രയില് ഞങ്ങള്ക്ക് പറ്റിയ വിഷമസന്ധി കടക്കാരനോടു പറഞ്ഞു അയാള് മനുഷ്യപ്പറ്റുള്ള സോമനാഥ ഗൗഡ എന്ന ആളാണ്. ഞങ്ങള്ക്ക് രാത്രി കഴിക്കാന് എന്തെങ്കിലും ഏര്പ്പാട് ചെയ്തു തരണം. അയാള് അല്പസമയം ചിന്തിച്ചശേഷം പറഞ്ഞു. ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കി തരാന് എനിക്ക് പറ്റില്ല. ഇവിടെന്ന് അല്പം താഴോട്ട് പോയാല് ജാനകിഅക്കയുടെ വീടാണ്. അവരും മകനും മാത്രമാണ് അവിടെ താമസം. നിങ്ങള് അവരോട് കാര്യങ്ങള് പറഞ്ഞു നോക്ക്. ചിലപ്പോള് അവര് സഹായിക്കും. ഞങ്ങളുടെ പ്രതീക്ഷ പിന്നെ ജാനകി അക്കയിലേക്ക് നീണ്ടു. എന്തും സഹിച്ചല്ലേ പറ്റു. ഞങ്ങള് വേഗതയില് കടക്കാരന് കാണിച്ച വഴിയില് കൂടി നടന്നു.
ഞങ്ങള് കാര്യങ്ങള് പറഞ്ഞപ്പോള് ജാനകി അക്ക ആദ്യം മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. പിന്നെയും ഞങ്ങളുടെ ദയനീയ അവസ്ഥ മനസിലാക്കിയപ്പോള് അവര് സമ്മതിച്ചു. നിങ്ങള് പച്ചക്കറിയും മൈദപ്പൊടിയും വാങ്ങി വാ, ഞാന് ദോശയും സാമ്പാറും ഉണ്ടാക്കി തരാം. അവര് പറയുന്ന കന്നട ഭാഷ സോമനാഥ ഗൗഡയാണ് ഞങ്ങള്ക്ക് മനസിലാക്കി തന്നത്. അല്പം ആശ്വാസത്തോടെ ബസിനടുത്തേക്ക് നടന്നു. യാത്രക്കാരോട് ഭക്ഷണം ശരിയായ കാര്യമറിയിച്ചപ്പോള് എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത് സന്തോഷം നിറഞ്ഞു. മണിക്കൂറുകള് കഴിഞ്ഞപ്പോള് സോമനാഥ ഗൗഡയും ജാനകി അക്കയും മകനും ഞങ്ങളെ ഭക്ഷണത്തിന് ക്ഷണിക്കാന് വന്നു. എല്ലാവരും ആനന്ദത്തോടെ നടന്നു. ചൂട് ദോശ ആര്ത്തിയോടെ കഴിച്ചു. വലിയ വലിയ പാര്ട്ടികളില് പങ്ക് ചേരുമ്പോഴും മനസില് ജാനകി അക്കയുടെ ഭക്ഷണത്തിന്റെ രുചി മറക്കാന് പറ്റാത്തതാണ്. രാത്രി വൈകി മറ്റൊരു ബസില് തുടര്ന്നു.
-ഇബ്രാഹിം ചെര്ക്കള
Also Read:യാത്രയ്ക്കിടയിലെ മായക്കാഴ്ചകള്- അധ്യായം 3
Keywords: Article, Ibrahim Cherkala, Journey, Tour, School, Bus, Train, Father, Mysore, Kerala, Palakkad, Mannarkadu, Malayalam News, Kerala Vartha.
ആദ്യ കാലയാത്രകള് അധികവും മുംബൈയ് വഴിയാണ് ചെയ്യേണ്ടി വന്നത്... കരിപ്പൂര് വിമാനത്താവളവും മംഗലാപുരം (ബജ്പെ) വിമാനത്താവളവും വഴിയുള്ള വിദേശ യാത്രകള് അടുത്തകാലത്താണല്ലോ ആരംഭിച്ചത്. അത് വരെ കേരളത്തിലെ യാത്രക്കാരുടെ പ്രധാന വിദേശ യാത്രാ കേന്ദ്രം മുംബൈ ആയിരുന്നു. ആ യാത്രകള് ഏറെ ആസ്വാദ്യകരമാണ്.
രാവിലെ തുടങ്ങുന്ന യാത്ര കാസര്കോട് നിന്ന് ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് മുംബൈയില് എത്തും. പ്രഭാത കുളിര്ക്കാറ്റില് നോക്കി മഞ്ഞില് പൊതിഞ്ഞു കര്ണാടകയുടെ മനോഹരമായ ഗ്രാമീണ ഭംഗി മനസിനെ ആനന്ദിപ്പിക്കുന്നതാണ്. വെയില് തെളിയുമ്പോള് മഞ്ഞിന്റെ മതില് മെല്ലേ മായും. പിന്നെ തെളിഞ്ഞ പ്രകൃതി... മലയും വയലും കാടും എല്ലാം വേഗതയില് ഓടി അകലും. മനസില് വീടും നാടും വിവിധ ചിത്രങ്ങളും തെളിയും. ഉമ്മ, ബാപ്പ, ഭാര്യ, കുട്ടികള്... എല്ലാം പല ഭാവങ്ങള് പകരും. ഓരോ ബസ് യാത്രയും നൊമ്പരങ്ങളുടെ രാഗവീചികള് മീട്ടും. ഉച്ച ഊണ് കഴിഞ്ഞാല് പിന്നെ ബസ്സിലെ ടി.വി. യില് തെളിയുന്ന സിനിമയും കണ്ട് അറിയാതെ മയക്കത്തിലെയ്ക്ക് വഴുതി വീഴും. സ്വപ്നങ്ങളില് അപ്പോഴും മധുരമായ അവധി ആഘോഷത്തിന്റെ വര്ണ ചിത്രങ്ങളായിരിക്കും.
യാത്രക്കിടയില് പലപ്പോഴും ദീര്ഘയാത്രക്കാരെ പലരംഗത്തുള്ളവരും കൊള്ളയടിക്കുന്നു. എന്നാല് മാന്യമായ കൊള്ളയടിനടത്തുന്നത് ഹോട്ടല് കച്ചവടക്കാരാണ്. സാധാരണ ഊണ് ഇത്തരം അധിക ഹോട്ടലിലും ഉണ്ടാകില്ല. ബിരിയാണിയും നെയ്ച്ചോറും, മട്ടനും, ചിക്കനും ഇതാണ് തട്ടിപ്പിന്റെ വഴി. വിശന്ന് വലഞ്ഞ് എത്തുന്ന ബസ് യാത്രക്കാര്ക്ക് എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാതെ പറ്റില്ല. കൊള്ള ലാഭം വാങ്ങിക്കൊണ്ട് ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത ഭക്ഷണം നല്കുക എന്നത് വഴിയോര ഹോട്ടല്കാരുടെ രീതിയാണ്. ഇതിന് എല്ലാ ഒത്താശയും ചെയ്തു കൊടുക്കുന്നത് ബസ്് ജീവനക്കാരാണ്. അവര്ക്ക് സൗജന്യ ഭക്ഷണവും പിന്നെ മിന്നുങ്ങണമെങ്കില് അതും ഹോട്ടല് ഉടമകള് സംഘടിപ്പിച്ച് കൊടുക്കും.
ഇത്തരം യാത്രാബസുകള് അവര്ക്ക് സൗജന്യങ്ങള് നല്കുന്ന ഹോട്ടലുകള്ക്ക് മുന്നില് മാത്രമേ യാത്രക്കാരെ എത്തിക്കുകയുള്ളു. അതു കൊണ്ട് മറ്റ് വഴികള് കാണാതെ ഇത്തരക്കാരുടെ പിടിച്ച്പറിയ്ക്ക് യാത്രക്കാര് ബലിയാടാകുന്നു... ഗള്ഫ് യാത്രയുടെ ചൂഷണം ഇവിടെ ആരംഭിക്കുന്നു. യാത്രയുടെ ഓരോ ഘട്ടങ്ങള് പിന്നിടുമ്പോഴും വലിയ വലിയ ചതിക്കുഴികളാണ് യാത്രകളിലും ഒളിഞ്ഞ് കിടക്കുന്നത്. യാത്രയ്ക്ക് ഒരുക്കങ്ങള് നടത്തുമ്പോഴും ചില തട്ടിപ്പുകള് അരങ്ങേറാറുണ്ട്. ബസ്് യാത്രക്കാരുടെ ടിക്കറ്റ് കാലേകൂട്ടി എടുത്തില്ലെങ്കില് ചിലപ്പോള് ആവശ്യത്തിന്റെ ഗൗരവം മനസിലാക്കി നിശ്ചിത നിരക്കിന്റെ ഇരട്ടി തന്നെ ചില ട്രാവല് ഏജന്സി ഇടാക്കിയെന്നു വരാം. വിസയുടെ കാലാവധി കഴിയാന് പോകുമ്പോഴും അവധി തീരാന് ചുരുങ്ങിയ സമയം ഉള്ളപ്പോഴും യാത്ര പല വിധത്തില് മാറ്റി വേക്കേണ്ടി വരുമ്പോഴും ഇത്തരം പകല് കൊള്ളകള്ക്ക് പാത്രമാകേണ്ടി വരുന്നു. ആവശ്യമറിഞ്ഞ് കഴുത്തു മുറിക്കാന് പല ഏജന്സിക്കും നല്ല മിടുക്കാണ്.
ബസ് യാത്രക്കിടയില് മറ്റു ചില ചതികുഴികളും ഉണ്ടാകാറുണ്ട്. റോഡു ടാക്സ് അടയ്ക്കാതെ ബസ് ഓടിക്കുന്നവര്, മുഴുവന് സ്റ്റേറ്റുകളും കടന്നു പോകേണ്ട പെര്മിറ്റ് ഇല്ലാത്ത യാത്രകള് ഇതെല്ലാം വളരെയധികം ബുദ്ധിമുട്ടുകള് വരുത്തി തീര്ക്കാറുണ്ട്. പലപ്പോഴും ചെക്ക് പോസ്റ്റുകളില് കൈകൂലി നല്കി ഇത്തരക്കാര് രക്ഷപ്പെടുമെങ്കിലും ചില അവസരങ്ങളില് പിടിക്കപ്പെടുന്നു. ടാക്സ് അടക്കാതെ പിടിക്കപ്പെടുന്ന ബസുകള് ചെക്ക് പോസ്റ്റുകളില് കുറേ നേരം നിര്ത്തിയിടേണ്ടി വരുന്നു. ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് എത്തിപ്പെടേണ്ട യാത്ര അങ്ങനെ ഏറെ സമയദൈര്ഘ്യം എടുക്കും.
ഒരു അവധിക്കാലം കഴിഞ്ഞ യാത്രയില് രാവിലെ തന്നെ സന്തോഷത്തോടെ ബസ്സില് പുറപ്പെട്ട്, ഊണ് കഴിച്ച് യാത്ര തുടര്ന്നു. കര്ണാടക കടന്നു പിന്നെയും ബസ് നീങ്ങി. അധികം താമസിയാതെ ബസ്് നിന്നു. യാത്രക്കാര് എല്ലാവരും ഉറക്കത്തിലാണ്... മയക്കം വിട്ട് കണ്ണ് തുറന്ന് പുറത്തേയ്ക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചു. സമയം വൈകുന്നേരമാകുന്നു. എന്താണ് ബസ്് നിര്ത്തിയത്. ചുറ്റും നോക്കി. വലിയ ആള് താമസമില്ലാത്ത സ്ഥലമാണ്. എതിരെ വന്ന ബസും നിര്ത്തിയിട്ടുണ്ട്.
എല്ലാവരും വെപ്രാളത്തോടെ പുറത്ത് ഇറങ്ങി. ബസ് ജീവനക്കാര് തമ്മില് ദൂരെ മാറി നിന്ന് രഹസ്യമായി എന്തോ ചര്ച്ച ചെയ്യുകയാണ്. ഞാനും പുറത്ത് ഇറങ്ങി. വിജനമായ പ്രദേശമാണ്. അടുത്തെങ്ങും ചെറിയ കടപോലും കാണുന്നില്ല. ആളുകള് യാത്രാക്ഷീണം അകറ്റാന് റോഡരിക്കില് ചുറ്റി നടന്നു. ചിലര് മൂത്രമൊഴിച്ചു. ബസ് ജീവനക്കാരുടെ സംഭാഷണം അപ്പോഴും അവസാനിച്ചിരുന്നില്ല. അല്പസമയത്തിന് ശേഷം ബസ് ഡ്രൈവര് യാത്രക്കാരുടെ അടുത്ത് വന്നു. ചെറിയ മൗനത്തിന് ശേഷം പറഞ്ഞു. വഴിയില് സ്പോയല് സ്ക്കൗട്ടിന്റെ പരിശോധന ഉണ്ട്. ഈ ബസിന് അടുത്ത സ്റ്റേറ്റില് കടക്കാനുള്ള പെര്മിറ്റ് ഇല്ല. അത് കൊണ്ട് എല്ലാവരും കുറച്ച് സമയം ബസില് തന്നെ ഇരിക്കണം. ഞങ്ങളുടെ ഒരു ബസ് ഉടനെ വരും. അതില് യാത്ര തുടരാം. ഞങ്ങള് അമ്പതിലധികം യാത്രക്കാര് അധികപേരും പിറ്റേ ദിവസം മുംബൈയില് നിന്നും പോകാനുള്ള വിമാന ടിക്കറ്റുമായി യാത്ര തിരിച്ചവര്. എന്ത് ചെയ്യും. ഈ പെരുവഴിയില്.
പലരും ദേഷ്യപ്പെട്ടു തുടങ്ങി. ബസ് ജീവനക്കാര് കമ്പനി മുതലാളിയില് കുറ്റം ചുമത്തി ഒഴിഞ്ഞു മാറി. ഡ്രൈവര് പറയുന്നത് അനുസരിക്കുകയല്ലാതെ വേറെ മാര്ഗമില്ലാതെ യാത്രക്കാര് വലഞ്ഞു. ഒരു ചായയോ, ഒരു തുള്ളി വെള്ളമോ കിട്ടാന് വഴി ഇല്ലാത്ത സ്ഥലത്താണ് എത്തിപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. പുകവലിക്കാര് ദേഷ്യപ്പെട്ടു തുടങ്ങി. പലരും തെറിഅഭിഷേകം ആരംഭിച്ചു. ഒന്നിനും പ്രതികരിക്കാതെ ഡ്രൈവര് ബസിനുള്ളില് ഇരുന്നു. യാത്രക്കാരില് ഒരു കുടുംബം ഉണ്ട്. അച്ഛനും അമ്മയും ഒരു കൊച്ചു കുട്ടിയും. കുറെ സമയം മരച്ചുവട്ടില് എല്ലാവരും കഥപറഞ്ഞു. കൊച്ചു കുട്ടിയുടെ കളി തമാശകള് ആസ്വദിച്ചു സമയം കളഞ്ഞു. കുട്ടി കളിച്ചു മടുത്തപ്പോള് എന്തോ വാശിപിടിച്ച് ഉറക്കെ കരച്ചില് ആരംഭിച്ചു. അമ്മയുടെ ഒരു വിദ്യയും കുട്ടിയെ സമാധാനിപ്പിച്ചില്ല. കണ്ടു നില്ക്കുന്നവരുടെ മുഖത്തും കുട്ടിയുടെ നിര്ത്താതെയുള്ള കരച്ചില് അസ്വസ്ഥത പടര്ത്തി.
നടന്നും ഇരുന്നും മടുത്ത യാത്രക്കാരില് അധികപേരും ദുഃഖത്തോടെ ബസിനകത്ത് കേറി ഉറങ്ങാന് ശ്രമിച്ചു. ഞാനും മറ്റു ചിലരും ചേര്ന്നു അല്പം ദൂരെ നടന്നു നോക്കി. ചായയോ,മറ്റെന്തെങ്കിലും കിട്ടുമോ എന്നറിയാനുള്ള വഴികള് തേടി. ഏകദേശം അരകിലോ മീറ്റര് നടന്നപ്പോള് ഒരു കട കണ്ടു. കൂടെ വന്ന ആള് ഒരാള് സിഗരറ്റ് വാങ്ങി പുകച്ചു. ഞാനും മറ്റുള്ളവരും യാത്രയില് ഞങ്ങള്ക്ക് പറ്റിയ വിഷമസന്ധി കടക്കാരനോടു പറഞ്ഞു അയാള് മനുഷ്യപ്പറ്റുള്ള സോമനാഥ ഗൗഡ എന്ന ആളാണ്. ഞങ്ങള്ക്ക് രാത്രി കഴിക്കാന് എന്തെങ്കിലും ഏര്പ്പാട് ചെയ്തു തരണം. അയാള് അല്പസമയം ചിന്തിച്ചശേഷം പറഞ്ഞു. ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കി തരാന് എനിക്ക് പറ്റില്ല. ഇവിടെന്ന് അല്പം താഴോട്ട് പോയാല് ജാനകിഅക്കയുടെ വീടാണ്. അവരും മകനും മാത്രമാണ് അവിടെ താമസം. നിങ്ങള് അവരോട് കാര്യങ്ങള് പറഞ്ഞു നോക്ക്. ചിലപ്പോള് അവര് സഹായിക്കും. ഞങ്ങളുടെ പ്രതീക്ഷ പിന്നെ ജാനകി അക്കയിലേക്ക് നീണ്ടു. എന്തും സഹിച്ചല്ലേ പറ്റു. ഞങ്ങള് വേഗതയില് കടക്കാരന് കാണിച്ച വഴിയില് കൂടി നടന്നു.
ഞങ്ങള് കാര്യങ്ങള് പറഞ്ഞപ്പോള് ജാനകി അക്ക ആദ്യം മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. പിന്നെയും ഞങ്ങളുടെ ദയനീയ അവസ്ഥ മനസിലാക്കിയപ്പോള് അവര് സമ്മതിച്ചു. നിങ്ങള് പച്ചക്കറിയും മൈദപ്പൊടിയും വാങ്ങി വാ, ഞാന് ദോശയും സാമ്പാറും ഉണ്ടാക്കി തരാം. അവര് പറയുന്ന കന്നട ഭാഷ സോമനാഥ ഗൗഡയാണ് ഞങ്ങള്ക്ക് മനസിലാക്കി തന്നത്. അല്പം ആശ്വാസത്തോടെ ബസിനടുത്തേക്ക് നടന്നു. യാത്രക്കാരോട് ഭക്ഷണം ശരിയായ കാര്യമറിയിച്ചപ്പോള് എല്ലാവരുടെയും മുഖത്ത് സന്തോഷം നിറഞ്ഞു. മണിക്കൂറുകള് കഴിഞ്ഞപ്പോള് സോമനാഥ ഗൗഡയും ജാനകി അക്കയും മകനും ഞങ്ങളെ ഭക്ഷണത്തിന് ക്ഷണിക്കാന് വന്നു. എല്ലാവരും ആനന്ദത്തോടെ നടന്നു. ചൂട് ദോശ ആര്ത്തിയോടെ കഴിച്ചു. വലിയ വലിയ പാര്ട്ടികളില് പങ്ക് ചേരുമ്പോഴും മനസില് ജാനകി അക്കയുടെ ഭക്ഷണത്തിന്റെ രുചി മറക്കാന് പറ്റാത്തതാണ്. രാത്രി വൈകി മറ്റൊരു ബസില് തുടര്ന്നു.
-ഇബ്രാഹിം ചെര്ക്കള
Also Read:യാത്രയ്ക്കിടയിലെ മായക്കാഴ്ചകള്- അധ്യായം 3
Keywords: Article, Ibrahim Cherkala, Journey, Tour, School, Bus, Train, Father, Mysore, Kerala, Palakkad, Mannarkadu, Malayalam News, Kerala Vartha.